
انعکاس 71
ایران در نگاه مطبوعات خارجی
مطالعه همزمان مهمترین یادداشت ها؛ در رسانه های دنیا، با موضوع ایران؛ می تواند به ما کمک کند تا بهتر بر فضای حاکم بر امپراتوری تبلیغاتی جهان بر علیه ایران اشرافیت پیدا کنیم.
در همین راستا وبگاه تحلیل ایرانی با همکاری بعضی از موسسات و اندیشکده ها(رسانه و قائم) اقدام به انتشار تعدادی از این یادداشت ها می نماید. باز نشر این یادداشت ها به معنای تایید محتوای آنها نیست. یادداشت های تحلیلی پیش رو از بین ۵۰ اندیشکده مطرح جهان و خبرگزاری های بین المللی با محوریت مسائل و موضوعات مرتبط با ایران انتخاب و ترجمه شده است. برخی از اندیشکده های شاخص و پایگاه های خبری بین المللی عبارتند از: مرکز مطالعات راهبردی و بین الملل آمریکا (CSS) ، مرکز امنیت نوین آمریکا (CNAS)، مرکز ویلسون، موسسه واشنگتن برای سیاست خاور نزدیک، شورای روابط خارجی آمریکا، شورای آتلانتیک، چیم هاوس، بنیاد دفاع از دموکراسی، بنیاد هرینج، بنیاد اعانه کارنگی برای صلح بین الملل، اندیشکده رند، اندیشکده بروکینگر، اندیشکده آمریکن اینترپرایز، اندیشکده صهیونیستی بگین سادات، موسسه مطالعات امنیت ملی اسرائیل، فارین پالیسی فارین افرز ، روزنامه واشنگتن پست، روزنامه نیویورک تایمز، روزنامه وال استریت ژورنال، روزنامه های ارتش، روزنامه جروزالم پست، روزنامه یدیعوت آحارونوت، روزنامه اسرائیل هیوم، روزنامه تایمز اسرائیل، پایگاه اینترنتی نشنال اینترست و…..
انعکاس 71
ایران در نگاه مطبوعات خارجی
منبع | عنوان | لینک یادداشت | چکیده |
اندیشکده گیت استون؛ 8 ژوئن | ایران و آمریکا: دیپلماسی قلمی
|
برای مطالعه کامل یادداشت اینجا را کلیک کنید | آیا آنها این کار را خواهند کرد، مگر نه؟ این سوالی است که علاقه مندان به مذاکرات فعلی بین تهران و واشنگتن در مورد برنامه هسته ای ایران به امید یافتن پاسخی روشن، به دنبال آن هستند. بیانیه های عمومی از هر دو طرف هیچ پاسخ روشنی ارائه نمی دهد. به نظر می رسد که دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا، مطمئن است که توافقی که منعکس کننده خواسته های اوست، در مسیر نهایی شدن است. او حتی در مورد عصر طلایی رفاه که پس از امضای توافق در انتظار ایرانیان است، فکر می کند. او مطمئن است که دیپلماسی جدیدش، که بیایید آن را دیپلماسی تجاری بنامیم، چیزی را که هشت رئیس جمهور آمریکا، از جمله ترامپ در دوره اول ریاست جمهوری اش، در انجام آن شکست خوردند، محقق خواهد شد. ترامپ میگوید: «آنها [ایرانی ها] هوشمندانه مذاکره می کنند.» شاید بگویید: ما آنجا بوده ایم، این کار را کرده ایم و موفق شده ایم! و اشتباه نمی کنید. در سال ۲۰۱۶، جان کری، وزیر امور خارجه وقت ایالات متحده و محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران، به خاطر نقششان در مذاکره برای « توافق هسته ای تاریخی ایران» که بین شش قدرت جهانی و ایران امضا شد، جایزه معتبر چاتهام هاوس را دریافت کردند. این اندیشکده مستقر در لندن ادعا کرد که این توافق « به تحریم های ایران در ازای محدود کردن برنامه هسته ای بحث برانگیزش پایان داد.» این اندیشکده از این دو نفر به خاطر نقششان در حل « یکی از لاینحل ترین بن بست های دیپلماتیک در امور بین الملل در قرن بیست و یکم » تقدیر کرد. شاید از خود بپرسید که چرا یک مشکل لاینحل که یک دهه پیش حل شده بود، دوباره به وجود آمده و تلاش می کند که دوباره حل شود. و حق با شماست… |
اسرائیل هیوم؛
9 ژوئن
|
نتانیاهو و ترامپ گفتگوی خود را در مورد ایران به پایان رساندند
|
برای مطالعه کامل یادداشت اینجا را کلیک کنید | در بحبوحه مذاکرات هستهای متوقف شده بین ایالات متحده و ایران و هشدار دونالد ترامپ، رئیس جمهور، به اسرائیل در مورد اقدام نظامی، ترامپ و بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر [رژیم صهیونیستی] ، گفتگویی با محوریت برنامه هستهای ایران انجام دادند. بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر، عصر دوشنبه با دونالد ترامپ، رئیس جمهور ایالات متحده، در مورد مسئله ایران گفتگو کرد. پس از این گفتگو، انتظار میرود نتانیاهو یک جلسه امنیتی پشت درهای بسته با حضور چندین مقام ارشد تشکیل دهد: بزالل اسموتریچ، وزیر دارایی، ژنرال هرتسی هالوی، رئیس ستاد نیروهای دفاعی اسرائیل، دیوید بارنیا، مدیر موساد، رونن بار، رئیس شین بت، ایتامار بن گویر، وزیر امنیت ملی، یوآو گالانت، وزیر دفاع، گیدئون ساعر، وزیر امور خارجه و ران درمر، وزیر امور استراتژیک. از زمان شروع مذاکرات، [رژیم صهیونیستی] اسرائیل از نزدیک مذاکرات هستهای بین واشنگتن و تهران را زیر نظر داشته و در عین حال گفتگوی جداگانهای با دولت ترامپ داشته است. ایالات متحده به [رژیم صهیونیستی] اسرائیل هشدار داده است که در طول مذاکرات جاری به ایران حمله نکند. مذاکرات هستهای بین آمریکا و ایران که در ماههای اخیر برگزار شد، اخیراً به نقطه بحرانی رسیده است که میتواند منجر به فروپاشی آن شود. این ارزیابی بر اساس مجموعهای از اظهارات مقامات ارشد آمریکایی و ایرانی در طول دو هفته گذشته است. در قلب این اختلاف، این است که آیا به جمهوری اسلامی ایران اجازه داده میشود اورانیوم را در خاک خود برای آنچه که ادعا میکند یک برنامه هستهای غیرنظامی است، غنیسازی کند یا خیر. [حضرت آیت الله ] علی خامنهای، رهبر عالی ایران، موضع سختگیرانهای در مورد مذاکرات هستهای اتخاذ کرده و اظهار داشته است: “من معتقد نیستم که مذاکرات با آمریکا نتیجهای داشته باشد.” او همچنین به موضوع غنیسازی اورانیوم پرداخته و اعلام کرده است: “این ادعا که آنها به ایران اجازه غنیسازی اورانیوم نمیدهند، یک اشتباه بزرگ است. هیچ کس منتظر اجازه کسی نیست.”… |
الجزیره ؛
10 ژوئن
|
آیا برنامه هستهای ایران میتواند فرصتی برای آمریکا باشد؟
|
برای مطالعه کامل یادداشت اینجا را کلیک کنید |
در جریان مذاکرات هستهای جاری بین ایران و آمریکا، ایدهای جسورانه مطرح شد: چه میشد اگر آمریکا نه تنها سعی در مهار برنامه هستهای ایران نمیکرد بلکه به ساخت آن نیز کمک میکرد؟ مجله فارین پالیسی به نقل از گزارش “وینا علی خان” نوشت: این ایده مستقیماً تمایل دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا برای معامله کردن را نشانه گرفته است که در سفر اخیر او به خاورمیانه به وضوح مشهود بود. (آقای) عباس عراقچی وزیر امور خارجه ایران در مقالهای که آوریل گذشته در واشنگتن پست منتشر شد، نوشت که یک توافق هستهای جدید میتواند در را برای شرکتهای آمریکایی باز کند تا آنها از آنچه او یک فرصت اقتصادی «تریلیون دلاری» در ایران به عنوان یکی از بزرگ ترین کشورهای دارای ذخایر نفت و گاز جهان بهرهمند شوند. (آقای) عراقچی همچنین متن سخنرانیای را که برای بنیاد کارنگی برای صلح بینالمللی قبل از لغو این رویداد آماده کرده بود، منتشر کرد که در آن به تشریح برنامههای ایران برای ساخت حداقل ۱۹ راکتور هستهای جدید و پیشنهاد سرمایهگذاری از سوی آمریکا پرداخت و اظهار داشت که بازار داخلی ایران میتواند به «احیای صنعت هستهای در حال تقلا در آمریکا» کمک کند. این پیشنهاد صرفاً به مثابه تقدیم یک شاخه زیتون دیپلماتیک نبود بلکه یک درخواست حسابشده مطابق با سبک مذاکره مورد علاقه ترامپ یعنی معاملهگرایانه، پرمخاطره و با عناوین جذاب بود. این پیشنهاد به واشنگتن فرصتی برای ایجاد شغل و سازوکارهای سختگیرانه راستیآزمایی در ازای لغو تحریمها و دسترسی به فناوری ارائه میداد که تلاشی از سوی ایران برای تبدیل رویارویی شکل گرفته طی چند دهه گذشته به همکاری اقتصادی متقابل به شمار می رود. |