کشتار 17000 نفر در ایران

کشتار 17000 نفر در ایران

مقدمه:

با توجه به نزدیک شدن به یکمین سالگرد تهیه  کیفر خواست از سوی دادستان انقلاب اسلامی ایران بر علیه اقدامات سازمان  مجاهدین خلق معروف به منافقین در اوایل دهه اول انقلاب اسلامی ، خلاصه ای از این کیفر خواست 700 صفحه ای در محورهای خلاصه کیفر خواست – قتل های عمدی و کشتار مردم – کشتار سر انگشتان نظام – شکنجه و آزار و اذیت شهروندان ایرانی جهت اطلاع و آگاهی مردم شریف ایران تهیه شده است.

لازم به ذکر است در خصوص سایر اقدامات سازمان مجاهدین خلق معروف به منافقین در حمایت از عراق در طول جنگ تحمیلی به عنوان ستون پنجم و جاسوسی برای رژیم صدام حسین و حمله های نظامی به خاک ایران  و به شهادت رساندن  نظامیان و بسیجیان در خطوط جنگی مطلبی در این یادداشت نیامده و به  سایر یادداشت ها موکول شده است.

کشتار 17000 نفر در ایران

بررسی، توصیف و واکاوی قتل عمدی 17000 نفر از شهروندان ایران

توسط سازمان مجاهدین خلق ایران و گروه های تروریستی

به لطف خداوند متعال و تلاش جمعی از دلسوزان و مخلصین جمهوری اسلامی ایران، بالاخره پس از گذشت چهار دهه از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی ایران پرونده سراسر از خیانت و جنایت سازمان مجاهدین خلق موسوم به سازمان منافقین بررسی و به نتیجه رسید و کیفرخواست علیه این سازمان شیطانی در تاریخ 18/04/1403 تهیه و تدوین شد و دادگاه با قوانین بین المللی و داخلی تشکیل شد و تا زمان تهیه این گزارش ادامه دارد.

کشتار 17000 نفر در ایران

الف- تشریح خلاصه ای از کیفرخواست

این کیفرخواست کامل و جامع در دو جلد 729 صفحه  ای و با مرارت و سختی در ماه های طولانی در عرض سه سال توسط مجرب ترین حقوقدانان متعهد و انقلابی با اتکاء به اسناد و مدارک فراوان تهیه شده است. در این کیفرخواست مطول و مفصل به اتهامات فراوانی علیه این سازمان تروریستی اشاره شده است که هر کدام از آنها قابلیت بررسی و انتشار یافته های آن در قالب کتب، مقالات، تحلیل ها دارد که امید است به مرور زمان توسط محققان و پژوهشگران این عرصه به آنها پرداخته شود. در این نوشتار یکی از موضوعات درج شده در این کیفرخواست تحت “عنوان قتل عمدی شهروندان ایرانی” انتخاب و برگزیده شده تا از زوایای مختلف تاریخی و علمی توصیفات لازم با رویکرد “جهاد تبیین” مورد بررسی قرار بگیرد.

این واکاوی و بررسی از این جهت حائز اهمیت است که مقام معظم رهبری مد ظله العالی جهاد تبیین را یک فریضه دانسته اند و فرمودند: جهاد تبیین یک فریضه قطعی و یک فریضه فوری است و هر کسی که می تواند باید اقدام کند (19/11/1400 بیانات). معظم له می فرمایند: در این جهادی که وجود دارد، در این جنگ بی امانی که وجود دارد بین اسلام و کفر، بین حق و باطل، بین روایت دروغ و حقیقت، این جنگی است بین اینها، ما در کجای این جبهه قرار داریم و حضور داریم. (همان)

با توجه به این فرامین می توان اذعان نمود که افشای جنایات و خیانت های سازمان منافقین که علیه ملت شریف و مظلوم ایران اسلامی صورت گرفته است دقیقاً از مصادیق جهاد تبیین است و الزاماً باید در شرایط امروزی برای گذشتگان و آیندگان جنایت علیه 17000 نفر از شهروندان تبیین و روشنگری شود. جنایاتی که توسط سازمان مجاهدین خلق و سایر گروهک های ترویستی علیه ملت ایران انجام شد.

بدیهی است آنچه از اقدامات مجرمانه، تروریستی و جنایتکارانه این سازمان و متهمین آن در این نوشتار خواهد آمد، تمامی آن جرایم نبوده، بلکه صرفاً آن دسته از جنایاتی است که دلایل و مستندات محکم و متقن در خصوص آنها  وجود داشته است و از پرداختن به صدها مورد اقدام مجرمانه دیگر که یا دلایل استنادی محکم بر آن وجود نداشته و یا دلایل آن از بین رفته است و یا دلایل و مستندات آن فعلاً جمع‌آوری و تکمیل نشده است، صرف نظر شده است.

کشتار 17000 نفر در ایران

ب- قتل های عمدی و کشتار مردم ایران

با پیروزی انقلاب اسلامی به رهبری امام خمینی(ره) و سرنگونی رژیم مستبد پهلوی و آزادی زندانیان سیاسی در بند رژیم قبلی فضای باز سیاسی در سراسر کشور فراگیر شد. مسعود رجوی و موسی خیابانی از سران سازمان مجاهدین خلق همزمان با تاسیس نظام جمهوری اسلامی ایران اقدام به سازماندهی و بازسازی سازمان نمودند. این اقدامات که به “ظرفیت سازی سازمان برای رویارویی با شرایط دشوار آینده” نامیده شد، جنبش ملی مجاهدین در 23 بهمن سال 1357 آغاز شد. منظور سازمان از تاسیس این نهاد سیاسی جدید این بود که بتواند ضمن حفظ هویت مبارزاتی سازمان، فعالیت رسمی سیاسی نیز داشته باشد. به همین دلیل جنبش ملی مجاهدین با صدور اطلاعیه ای به منزله ارگان سیاسی مجاهدین خلق اعلام موجودیت نمود و از همه هواداران خود در سراسر کشور دعوت نمود تا با حضور هر چه بیشتر در فعالیت ها به پاسداری از دستاوردهای انقلاب و استمرار حرکت ضدامپریالیستی بپردازند. (مجموعه اطلاعیه های سازمان- ج 1:26 ). در ادامه این تصمیم سیاسی سازمان، نیروهای سازمان با فرماندهی سران خود اقدام به تصرف و اشغال غیرقانونی و خودسرانه (خارج از تصمیمات شورای انقلاب اسلامی) مرکز، خانه ها و تاسیسات و سلاح های موجود در پادگان ها و به غارت بردن اموال دولتی رژیم پهلوی نمودند و بنیه مالی و نظامی و عملیاتی سازمان را تقویت نمودند. مهمترین هدف سازمان از این اقدامات تشکیل دفاتر سازمان، در صدر کار تشکیلاتی بود.

با استقرار تدریجی نظام جمهوری اسلامی و شکل گیری نهادهای آن به خصوص تاسیس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، مخالفت های تدریجی سازمان با تصمیمات نظام جمهوری اسلامی ایران آغاز شد. در همین رابطه سازمان در اقدامی  بهت آور و دقیقاً چهارده روز پس از برگزاری رفراندوم تاسیس جمهوری اسلامی در 26 فروردین 1358 اعلام نمود نظام جدید بایستی سازمان های مسلح موجود را در کنار نیروهای مسلح رسمی بپذیرد، در غیر این صورت، احتمال وقوع درگیری های خونین بین آنها و سپاه وجود خواهد داشت. (شعبانی- ناصر- 133)

این اطلاعیه که سراسر از تمرد  و پیش داوری تهاجمی تلقی می شد، صاحب نظران سیاسی را به این نتیجه رسانید که سازمان مجاهدین خلق قصد بر هم زدن یک روند مسالمت آمیز را پیشه خود نموده است که این پیش بینی درست از آب در آمد به طوری که سازمان در 28 اردیبهشت سال 1358 (یک ماه بعد از اطلاعیه پذیرش نیروهای مسلح از نیروهای مجاهدین) تشکیل سازمان جوانان مجاهد را اعلام کرد.  هدف از تشکیل این سازمان جذب و سازماندهی نیروهای جوان و تامین کادرهای آینده بیان شد. با راه اندازی میلشیا مجاهد خلق که در حقیقت زیربنای بخش نظامی سازمان بود، گام موثر دیگری برای آموزش و تسلیح نیروهای سازمان برداشته شد.

همزمان با این اقدامات که گسترش سازمان را به دنبال داشت سازمان با بحران آفرینی، تشدید اختلافات، ایجاد درگیری های مصنوعی مقابل دانشگاه ها و اماکن شلوغ شهرها، مظلوم نمایی و سیاه جلوه دادن  اقدامات نظام نو پای جمهوری اسلامی ایران، تحریک قومیت ها و فعال نمودن انواع بحران های تلاش فراوانی را برای تقابل مسلحانه با نظام بعمل می آورد. این اقدامات تا 30 خرداد سال 1360 ادامه پیدا می‌نماید تا این که سازمان به صورت رسمی علیه نظام جمهوری اسلامی ایران اعلان جنگ می نماید. سازمان در اعلامیه 24 خرداد سال 1360 نوشت: در خیابان های اصلی تهران گروه های میلشیا از صبح تا شب تظاهرات به راه می انداختند و شب ها به پایگاه های خود باز می گشتند (ارتش آزادی بخش ملی 1376: 68) در این راه پیمایی ها به اعضای گردان های میلشیا گفته شده بود که در درگیری با پاسداران هوادار رژیم سلاح های سردی مانند تیغ موکت بری، چاقو، زنجیر و … همراه داشته باشند. مسعود رجوی که این فاز را پس از سفر مخفیانه به فرانسه آغاز کرد، ابتدا با مقاومت و مخالفت برخی اعضای کادر مرکزی که این حرکت را چپ روی زود رس می دانستند رو به رشد اما به تدریج آنها را قانع کرد که این اقدام ضرورتی تاریخی است و سازمان هر چه سریع تر باید وارد این فاز شود. در غیر این صورت، فرصت به دست آمده از بین خواهد رفت. (شعبانی- ناصر- ص 137).

رجوی در حالی که در یکی از مخفیگاه های سازمان پنهان شده بود در روز 30 خرداد سال 1360 دستور آغاز راهپیمایی مسلحانه اعضای سازمان را صادر کرد. این راهپیمایی در واقع تاکتیک وی برای ورود به فاز نظامی به منظور براندازی نظام محسوب می شد.

هدف سازمان از راهپیمایی 30 خرداد، ایجاد بی نظمی و اغتشاش در پایتخت و تصرف برخی نقاط کلیدی مانند رادیو و تلویزیون بود و مسئولیت آن به عهده مسئولان سیاسی و نظامی سازمان از جمله محمد ضابطی، محمد مقدم و سعید غیور گذاشته شد. در جریان این راه پیمایی که تعدادی از مردم عادی کشته و زخمی شدند حضور گسترده مردم مانع موفقیت از دستیابی به اهداف اولیه این حرکت شد.

پس از این تظاهرات مسلحانه و عزل سیدابوالحسن بنی صدر از منصب  ریاست جمهوری، سازمان مرحله بعدی را با جنگ انفجارات آغاز کرد در روز 7 تیر سال 1360 که در دفتر مرکز حزب جمهوری اسلامی صورت گرفت، تعداد زیادی از مسئولان کلیدی کشور به همراه شهید آیت الله سیدمحمد بهشتی به شهادت رسیدند.

در این رابطه مسعود رجوی می گوید: از دست رفتن مهره های استراتژیک رژیم و یاران سرشناس (آیت الله) خمینی چیزی نیست که به سادگی برای او قابل جبران باشد، در خلأ (آیت الله) امثال (شهید) بهشتی به هر حال رشد اجتناب ناپذیر تضادهای درونی و ارتجاع حاکم، (آیت الله) خمینی را به پایان کارش با سرعت بیشتری نزدیک خواهد کرد، رژیم در آستانه سقوط قطعی قرار گرفته است. (روزنام پیام مجاهد، ش 9، 24/07/1360).

با بی نتیجه ماندن این خط از حرکت مسلحانه سازمان، رهبران سازمان که در پاریس مستقر شده بودند، خط دیگری را بین اعضاء و هواداران باقیمانده در کشور دنبال کردند.

کشتار 17000 نفر در ایران

کشتار سر انگشتان رژیم

 کشتن مردم مانند معلم، کاسب، کارمند، روحانی، راننده، به بهانه زدن سر انگشتان رژیم؛

سازمان در پایان تابستان سال 1361، ورود به مرحله جدید از فاز نظامی را با هدف ترور مردم کوچه و بازار، پاسداران و هواداران نظام که در مرحله اول اقدامات سازمان، بیشترین ضربه را به نیروهای سازمان در داخل کشور زده بودند، آغاز کرد. در این مرحله از تاکتیک سازمان، ترور پاسداران و هر کسی که دارای محاسن و ریش بود یا در محل کارش عکس امام و شهداء را نصب کرده بود، هدف تیم های ترور مجاهدین قرار می گرفت.

سازمان درباره هدف انجام این ترورها می نویسد:

هنوز مقاومت (جنگ مسلحانه) یک ساله نشده بود که رژیم (آیت الله) خمینی به تدریج دستگاه سرکوب خود را بیش از پیش گسترش داد، به همین دلیل، مقاومت ایران متقابلاً در یکی از مراحل مسلحانه، ضربه ماشین سرکوب و سر انگشتان رژیم را هدف عملیات خود قرار داد، (اطلاعیه ارتش آزادی بخش- 1367- 88).

کشتار 17000 نفر در ایران

ج- شکنجه و آزار و اذیت شهروندان ایرانی

علاوه بر قتل های عمدی شهروندان ایرانی توسط سازمان مجاهدین خلق، آزار و اذیت و شکنجه های وحشیانه مردم نیز در دستور کار سازمان قرار داشت. این سازمان در دهه شصت هجری شمسی با صدور دستورات کلی به هسته های موسوم به مقاومت دائر بر انجام اقدامات تروریستی و با انگیزه ایجاد رعب و وحشت و نا امنی در جامعه و همچنین مقابله با نظام جمهوری اسلامی ایران، اقدام به ربایش تعددی از افراد نظامی و غیرنظامی نموده و پس از ایراد شکنجه های وحشیانه و جنایتکارانه بر آنها، مشارالیهم را به شهادت می رساند. در این رابطه صدها پرونده با مستندات قوی و محکمه پسند در محاکم ایران و حتی دنیا مطرح رسیدگی است. (در صفحات 662 تا 667 کیفرخواست علیه سازمان به مصادیق و نمونه هایی از آن اشاره شده است).

این سازمان اقدامات شکنجه علیه مردم را تحت عنوان “عملیات مهندسی” توصیف می کرد و از آن به عنوان اقدامات فاخر نظامی- عملیاتی یاد می کرد و می گفتند کار مهندسی خیلی پیچیده تر از کار عملیاتی است و احتمال بریدن هست. ما شکنجه می کنیم، چون مجبور هستیم ولی وقتی حاکم بشویم دیگر نمی کنیم.

بر اساس اسناد و مدارک منتشره سازمان، فقط در سال 1360، 238 نفر از مردم به شهادت رسیده اند.

 لطفاً به جدول زیر توجه فرمایید. (سازمان مجاهدین خلق- پیدایی تا فرجام- 1385- ج 2- ص 681- موسسه مطالعات و پژوهش های سیاسی).

ماه	تعداد
خرداد	6
تیر	79
مرداد	52
شهریور	46
مهر	50
آبان	6
آذر	45
دی	11
بهمن	23
اسفند	10
جمع	238 نفر

 

از این جداول که حاکی از گستردگی قتل های عمدی شهروندان ایرانی توسط سازمان می باشد برای هر سال و به صورت جداگانه تهیه و تدوین شده است و برای پرهیز از اطاله کلام فقط به همین نمونه اشاره شد، و لازم به ذکر است به همت و تلاش دست اندرکاران سایت رایانه ای هابیلیان تحقیقات فراوانی در این عرصه صورت گرفته است و تجزیه و تحلیل علمی درباره هفده هزار نفر از شهدای ترور به عمل آمد و در دسترس عموم قرار دارد و علاقمندان می توانند با مراجعه به این سایت اطلاعات بیشتر را با جزئیات کسب نمایند. در ادامه یادآوری می شود، مقالات و کتب بیشتری با بهره گیری از اطلاعات این سایت توسط افراد حقیقی و حقوقی به زیور طبع آراسته شده است و هر کدام با بررسی اسناد و مدارک از زوایای مختلف به واکاوی این قتل های عمدی پرداخته اند.

از آنجائی که مقرر است در راستای امر مهم و ضروری “جهاد تبیین” در حوزه ها و عرصه های مختلف که از انتظارات مقام معظم رهبری مدظله العالی محسوب می شود، اقدامات روشنگری و تبیینی به صورت خلاصه و ساده و مستند به عمل آید، این مطلب مختصر برای آگاهی آحاد مردم شریف ایران تهیه شده است و بدیهی است این موضوع ظرفیت بسیار بالایی دارد تا از آن مقالات و کتب مفصل و مطول تهیه نمود، لیکن در این مجال فقط به همین اندازه قناعت شد تا راهنما و نقشه راهی باشد برای علاقمندانی که تمایل دارند با فرصت اندک و مطلب سبک تر به زوایای پنهان و تاریک تاریخی واقف باشند و در صورت تمایل با مراجعه به سایت های مرتبط و مدارک دیگر نیازمندی خود را تامین نمایند، ان شاءالله که چنین باشد.

                                                                                                                       پایان

کشتار 17000 نفر در ایران

منابع:

• قرآن کریم
• متن کیفرخواست- دایره اظهار نظر دادسرای عمومی و انقلاب تهران- 140268430000373607- 18/04/1403
• جمعی از نویسندگان، سازمان مجاهدین خلق (پیدایی تا فرجام)- 3 جلدی- موسسه مطالعات و پژوهش‌های سیاسی
• سایت هابیلیان- مشهد – آذر 1403
• شعبانی- ناصر- بن بست در استراتژی، شکست در تاکتیک- ویرایش دوم- 1396- موسسه چاپ و انتشارات دانشگاه جامع امام حسین علیه السلام
• اطلاعیه های سازمان مجاهدین خلق- جلد 1- ص 26