انعکاس67
ایران در نگاه مطبوعات خارجی
مطالعه همزمان مهمترین یادداشت ها؛ در رسانه های دنیا، با موضوع ایران؛ می تواند به ما کمک کند تا بهتر بر فضای حاکم بر امپراتوری تبلیغاتی جهان بر علیه ایران اشرافیت پیدا کنیم.
در همین راستا وبگاه تحلیل ایرانی با همکاری بعضی از موسسات و اندیشکده ها(رسانه و قائم) اقدام به انتشار تعدادی از این یادداشت ها می نماید. باز نشر این یادداشت ها به معنای تایید محتوای آنها نیست. یادداشت های تحلیلی پیش رو از بین ۵۰ اندیشکده مطرح جهان و خبرگزاری های بین المللی با محوریت مسائل و موضوعات مرتبط با ایران انتخاب و ترجمه شده است. برخی از اندیشکده های شاخص و پایگاه های خبری بین المللی عبارتند از: مرکز مطالعات راهبردی و بین الملل آمریکا (CSS) ، مرکز امنیت نوین آمریکا (CNAS)، مرکز ویلسون، موسسه واشنگتن برای سیاست خاور نزدیک، شورای روابط خارجی آمریکا، شورای آتلانتیک، چیم هاوس، بنیاد دفاع از دموکراسی، بنیاد هرینج، بنیاد اعانه کارنگی برای صلح بین الملل، اندیشکده رند، اندیشکده بروکینگر، اندیشکده آمریکن اینترپرایز، اندیشکده صهیونیستی بگین سادات، موسسه مطالعات امنیت ملی اسرائیل، فارین پالیسی فارین افرز ، روزنامه واشنگتن پست، روزنامه نیویورک تایمز، روزنامه وال استریت ژورنال، روزنامه های ارتش، روزنامه جروزالم پست، روزنامه یدیعوت آحارونوت، روزنامه اسرائیل هیوم، روزنامه تایمز اسرائیل، پایگاه اینترنتی نشنال اینترست و…..
| منبع | عنوان | لینک یادداشت | چکیده |
| نشنال اینترست؛ 18 فوریه | تله تهران برای ترامپ | برای مطالعه کامل یادداشت اینجا را کلیک کنید | ایران به دنبال به دست آوردن اهرم فشار است در حالی که امیدوار است واشنگتن ضعف و ترس خود را به عنوان حسن نیت و خویشتن‌داری تفسیر کند. تهران دامی برای دولت ترامپ پهن می‌کند. اظهارات اخیر رهبر ایران، [حضرت آیت‌الله] علی خامنه‌ای، ایده مذاکره با آمریکا را رد یا حداقل این‌طور به نظر می‌رسد که رد کرده است. پس از روی کار آمدن رئیس‌جمهور ترامپ، [حضرت آیت‌الله] خامنه‌ای چراغ سبز برای گفتگوها نشان داد و با فشار تمام عیار مقاماتش که مذاکرات را ترویج می کرند، مخالفت نکرد. |
| یورونیوز؛ 18 فوریه | ایران در مذاکرات صلح اوکراین؛ بازیگری در سایه و بی‌تاثیر یا مهره‌ای تأثیرگذار؟ | برای مطالعه کامل یادداشت اینجا را کلیک کنید | ایران به‌طور مستقیم در مذاکرات قدرت‌های بزرگ مانند آمریکا و اروپا برای پایان دادن به جنگ اوکراین نقش فعالی نداشته و ندارد، اما به‌عنوان یکی از بازیگران کلیدی در تحولات ژئوپلیتیکی منطقه، از طریق روابط خود با روسیه و برخی گروه‌های منطقه‌ای، به‌صورت غیرمستقیم تأثیرگذار است. مقامات آمریکا و روسیه برای نخستین بار در ۳ سال گذشته به صورت رو در رو در ریاض با یکدیگر ملاقات کردند. این در حالی است که منطقه خاورمیانه پس از هفتم اکتبر ۲۰۲۳ (۱۵ مهر ۱۴۰۲) به دومین نقطه پرالتهاب جهان پس از اوکراین تبدیل شده است. حمله حماس به رژیم صهیونیستی و پاسخ رژیم صهیونیستی به شکل عملیات نظامی در نوار غزه، همراه با مداخله حزب‌الله و دیگر متحدان ایران و خود ایران، خطر گسترش درگیری به سطح منطقه‌ای را ایجاد کرد. با این حال، تلاش‌های دیپلماتیک تاکنون از وقوع یک درگیری گسترده جلوگیری کرده است. همزمان با جنگ اوکراین و تحولات پیرامون رژیم صهیونیستی و نوار غزه؛ ترامپ تمایل خود برای دستیابی به یک توافق هسته‌ای جدید با ایران را نیز اعلام کرده است. تمام این مسائل به‌ویژه با در نظر گرفتن حمایت ایران از روسیه و رقابت دیرینه آن با عربستان سعودی، می‌توانند ارتباط نزدیکی با یکدیگر داشته باشند. |
| ایندیپندنت فارسی؛ 18 فوریه | جمهوری اسلامی به کدام گزینه تن می‌دهد؟ | برای مطالعه کامل یادداشت اینجا را کلیک کنید | رسیدن به توافق با جمهوری اسلامی کاری بسیار دشوار است. سفرهای آموس هوکشتاین، فرستاده ویژه سابق ایالات متحده به لبنان، همواره با آرامش، نرمی و دور از هیاهو انجام می‌شد. او با تلاش‌های بسیاری که انجام داد توانست قطعنامه ۱۷۰۱ شورای امنیت سازمان ملل را اصلاح و تفسیر کند و نکات جدیدی به آن بیفزاید. اما نکات افزوده‌شده همچنان پنهان ماند و باعث شد جمهوری اسلامی به محدود کردن خسارات وارده به حزب‌الله لبنان متوسل شود و آن را به پذیرش آتش‌بس وادار کند. سپس، مورگان اورتگاس، معاون فرستاده ویژه آمریکا در امور خاورمیانه، با سبکی کاملا متفاوت از رویکرد هوکشتاین که توجه رسانه‌ها را به خود جلب کرد، وارد بیروت شد. او پس از دیدار با ژوزف عون، رئیس‌جمهوری لبنان، با صراحت تاکید کرد که گروه حزب‌الله نمی‌تواند در دولت آینده این کشور نقش داشته باشد. اورتگاس افزود: «حزب‌الله که در میدان نبرد با رژیم صهیونیستی شکست خورد، نباید در دولت لبنان جای داشته باشد و پس از شکست نظامی، وارد دنیای سیاست شود.» در واقع، تفاوت بین سبک هوکشتاین دموکرات و اورتگاس جمهوری‌خواه بیانگر پایان دوره «اوبامائیسم» است که از سال ۲۰۰۸ رویکردی کاملا ضعیف داشت و با جمهوری اسلامی همواره سیاست مماشات را دنبال می‌کرد. اوباما به حکومت جمهوری اسلامی فرصت داد تا درصدد گسترش نفوذش در منطقه برآید و بخشی از جهان عرب را به آشفتگی و هرج‌ومرج بکشاند. اوباما همچنین با سیاست نادرستی که در منطقه دنبال کرد، مانع سقوط زودهنگام رژیم اسد در سوریه شد و برای اینکه به جمهوری اسلامی فرصت بیشتری به گسترش نفوذ بدهد، از حضور روسیه در سوریه چشم‌پوشی کرد. |
| استیمسون؛ 20 فوریه | چالش های پیش رو همگرایی امارات و جمهوری اسلامی ایران | برای مطالعه کامل یادداشت اینجا را کلیک کنید | امارات متحده عربی قصد دارد تا خود را به عنوان یک میانجی در برابر ایران [یک طرف گفتگو با ایران] مطرح کند و بدین منظور سازوکارهای تنظیم کننده معماری ژئوپلیتیک منطقه را تغییر دهد. شیخ محمد بن زاید آل نهیان (MBZ) رئیس امارات متحده عربی و حاکم ابوظبی پاییز گذشته در حاشیه نشست بریکس در کازان روسیه با آقای دکتر مسعود پزشکیان رئیس جمهور ایران دیدار و گفت و گو کرد. این ملاقات، اولین دیدار رسمی میان حاکم ابوظبی و رئیس جمهور ایران بود. در بحبوحه روند تنش‌زدایی و ایجاد روابط حسنه در میان کشورهای منطقه‌ای ، این دیدار نقطه اوجی در روند طولانی همگرایی و نزدیکی دیپلماتیک میان این دو رقیب دیرینه در خلیج فارس به شمار می رفت. پس از سال‌ها لفاظی های تند، دشمنی و بروز مشکلات در روابط دیپلماتیک و درگیری های نظامی پنهان [ اصطلاحا در سایه]، روابط جمهوری اسلامی ایران با اعضای کلیدی شورای همکاری خلیج فارس _ عربستان سعودی، امارات، کویت و بحرین _ در سال‌های 2023 و 2024 رو به بهبودی رفت. اما می توان گفت که چالش‌های جدید و تازه ای در راه است زیرا منطقه همچنان شاهد آشفتگی های بسیار و درگیر ناامنی می باشد. پیامدهای ناشی از جنگ غزه، فروپاشی و سقوط رژیم اسد در سوریه، خصومت ایران و رژیم صهیونیستی و بازگشت دونالد ترامپ به کاخ سفید را می توان نمونه ای از این درگیری و آشفتگی ها دانست. |
