تفسیر القرآن اثر اَبانِ بن تَغْلِب
تفسیر القرآن اثر اَبانِ بن تَغْلِب
آشنایی با تفاسیر قرآن(قسمت چهارم)
تفسیر القرآن اثر اَبانِ بن تَغْلِب، ابوسعید بن رُباح بَکری جُرَیری کِنْدی رَبَعی کوفی
۲-تفسیر القرآن اثر اَبانِ بن تَغْلِب، ابوسعید بن رُباح بَکری جُرَیری کِنْدی رَبَعی کوفی (متوفی ۱۴۱ ق)ادیب، قاری، فقیه، مفسّر و از محدثان بنام امامیه است.
وی بـه امـر حـضـرت صادق (ع) در مدینه کرسی فتوی را به دست گرفت و از مؤسسین در علم قراآت قرآن کریم و از اعاظم علمای شیعه بوده که به تالیف چهار تفسیر پرداخته است.
او محضر امام علی بن حسین (ع)، امام محمد باقر (ع) و امام جعفر صادق (ع) را درک کرد و نزد آنان دانش‌های متداول روزگار چون حدیث را آموخت و در حوزۀ درس و مکتب امام صادق (ع) به مقامی والا دست یافت. دانشمندان رجال شیعی وی را ثقه دانسته اند. شیخ طوسی درباره او می گوید:«ثقه و جلیل القدر است. »
محققان رجالی اهل سنت مانند احمد بن حنبل، یحیی بن معین، ابوحاتم و نسایی وثاقت او را تأیید کرده‌اند.
تفاسیر او در تفسیرهای چاپی و خطی به تفصیل تا عصر حاضر نقل شده است.
تفاسیر وی عبارتند از:
۱ ـ معانی القرآن اللطیف.
۲ ـ تفسیر القرآن.
۳ ـ الغریب فی القرآن.
اَبان در این کتاب به شرح الفاظ غریب قرآن پرداخته است. او در بیان و شرح این الفاظ به شواهدی استناد جسته که خود از عرب شنیده است. اَبان نخستین کسی است که در علم غریب القرآن دست به تألیف زده است و این کتاب، نخستین اثر در نوع و موضوع خود بوده، در لغت و تفسیر از اهمیت بسزایی برخوردار است.
لغویان و مفسّران قرن ۲ق به این کتاب استناد می‌کردند و عبدالرحمن بن محمد ازدی کوفی با استفاده از کتاب های دیگر در این زمینه کتابی تالیف کرد که دربردارنده موارد اختلاف و وجوه اشتراک بود.
تفسیر ابونضر محمد بن سائب معروف به ابونضر کلبی
(پایان قسمت چهارم)