تحلیل ایرانی
بررسی و تحلیل
مرضیه ضیغمی

نود چهار نوع از شکنجه های عصر پهلوی-7

انواع سوزاندن در شکنجه های ساواک

0

نود چهار نوع از شکنجه های عصر پهلوی-7

 

قسمت قبلی

 

۴۳ سوزانیدن

سوزانیدن متهم از شکنجه های رایج بوده است  که میله ای را داغ کرده و یا اطوی الکتریکی کرده و آنگاه با فشار شدید بر روی دست های متهم قرار می دادند که بالطبع های موجب سوختگی دست یا سینه آنان می شده است.

نود چهار نوع از شکنجه های عصر پهلوی-7

سوزانیدن به چند نوع بوده است :

۱- قرار دادن میله گرم و یا اطوی گرم بر روی صورت متهم

۲- قرار دادن میله و اطوی داغ بر روی دستهای متهم(1)

3- قرار دادن میله و اطوی داغ بر روی پاهای متهم(2)

۴- قرار دادن میله و اطوی داغ بر روی پشت و سینه متهم

5- قرار دادن میله و اطوی داغ بر روی انگشتان متهم

۶- قرار دادن میله و اطوی داغ بر روی آلت متهم

7- قرار دادن میله و اطوی داغ بر روی ران پای متهم(3)

۸ – قراردادن میله داغ بر روی لبهای متهم (4)

۴۴ با سیگار افروخته سینه را سوزانیدن

شکنجه گران و قاهرین هر روز برای کار خویش ابداعی جدید میکردند یکی از ابتکار سیگار افروخته را که در نوک آن ۷۰۰ درجه حرارت موجود است.  برای خانم های زندانی روی سینه و نوک پستان سینه آنها می زدند، که درد شدیدی را ایجاد می کرده است زیرا این موضع بسیار حساس و دارای رشته های عصبی زیاد است.  این کار چندی بار انجام شد و علاوه بر زنان بر روی مردان نیز اعمال شده است.

۴۵ سوزانیدن لب متهم

داغ کردن لب ها یکی از وسایل رایج تنبیه و بوده است.  در ایران؛ بعضی از خانواده ها حتی در این اواخر بچه هایی را که دروغ میگفتند، با داغ کردن سنجاق قفلی سوزن و گذاردن آن روی لب تنبیه می کردند.  در مدرسه شرف (خرد بعدی) شاگردی بود که لب های او توسط مادرش داغ شده بود و اثر آن به صورت دو خط نازک شبیه اثر بخیه باقی مانده بود.  گاه لب ها کلا سوخته و دندانها پدیدار می شده است. برخی از زندانیان زمان قاجار که لب های آنان سوزانیده شده بود تا عصر مشروطه زندگی میکردند.

در کمیته مشترک، منوچهری و رسولی شکنجه گر میله آهنی را داغ کرده و بر روی لب زندانی قرار میدادند که اثر دردناک آن حتی موجب بیهوشی متهم میشده است.  (5)

۴۶ بیضه را با فندک سوزانیدن

این شکنجه را جای دیگر نیافتم اگر چه از شکنجه گران کمیته مشترک این کار بعید نبوده است.

طریقه کار بدین شکل بوده است که متهم را عریان کرده و با دستبند و پای بند دستها و پاهای او را می بسته و بعد با فندک و چوب کبریت افروخته بیضه متهم را می سوزانیدند.  گاه نیز میله و اطوی داغ را روی بیضه ها قرار میدادند که موجب درد شدیدی به متهم می شده است (6)

۴۷ الکل ریختن روی شورت متهم و آتش زدن آن

این طریقه ابداعی شکنجه گران زندان کمیته مشترک ضد خرابکاری بوده است که متهم را عریان ساخته و روی شورت او الکل ریخته و آنگاه آتش گرفتن آن را تماشا میکردند.  دست و پای زندانی را بسته و روی شورت او الکل میریختند و پس از سوختن، اثرات سوختگی و درد ناشی از آن آلت و بیضه متهم و موهای زهار سوخته و درد شدیدی را بر متهم بیچاره وارد می ساخته است.  (7)  البته اثرات روانی و ترس از آن بیشتر از درد و زخم آن بوده است.

۴۸ داغ کردن

داغ و درفش کردن از شکنجه های باقیمانده از زمان های بسیار قدیم است. داغ کردن انسان اروپا و بعد خلافت عباسیان امری رایج بوده است.  در حکومت صفویه ایران و قاجاریان داغ و درفش از شکنجه های رایج بوده است این عمل چندین بار انجام گرفته است.

این شکنجه به وسیله داغ کردن درفش که یک وسیله کفاشی بوده است و سوزن بزرگ آهنی که به دسته چوبی متصل بوده است که آن را داغ کرده و پس سرخ شدن به بدن متهم فرو میکرند.  درفش با فرو رفتن و سوزانیدن موجب درد شدید می شده است و جلوی خونریزی را به علت سوزانیدن و نسج می گرفته است.

 

میرزا رضای کرمانی را سردار افخم (آقا بالاخان سردار) رئیس فاسد الاخلاق شهربانی ناصر الدین شاه به وسیله درفش و سیخ داغ کرد.  داغ کردن به وسیله میله هایی مانند سیخ کباب بوده است که اثرات آن سوختگی را بر بدن باقی گذارده است. (8)

داغ و درفش کردن از شکنجه های باقیمانده از زمان های بسیار قدیم است. داغ کردن انسان اروپا و بعد خلافت عباسیان امری رایج بوده است. در حکومت صفویه ایران و قاجاریان داغ و درفش از شکنجه های رایج بوده است این عمل چندین بار انجام گرفته است.
داغ و درفش کردن از شکنجه های باقیمانده از زمان های بسیار قدیم است. داغ کردن انسان اروپا و بعد خلافت عباسیان امری رایج بوده است. در حکومت صفویه ایران و قاجاریان داغ و درفش از شکنجه های رایج بوده است این عمل چندین بار انجام گرفته است.

۴۹ سوزاندن باسن با صندلی داغ

یکی از وسایل شکنجه مرسوم در کمیته مشترک که عنوان تهدید داشته و کمتر مورد عمل قرار گرفته است نشاندن متهم بر روی صندلی فلزی بوده زیر آن کوره برقی یا اجاق برقی روشن می کردند، متهم را نیمه عریان بر روی صندلی می نشاندند آنگاه کوره برقی را  به زیر صندلی قرار می دادند.  پس از مدتی صندلی داغ شده و گرمای آن موجب سوختن یا داغ شدن باسن می گردیده.  اثرات سوختگی، تاول یا خشک در مقعد تا مدت ها باقی می ماند.  این شکنجه اثر روانی شدیدتر از خود داشته است.  برای چندین نفر این عمل انجام گرفته است.  (9)

۵۰ سوزاندن با شمع فندک یا کبریت

یکی از شکنجه های رایج، سوزاندن نقاطی از بدن توسط شمع یا کبریت بوده است که متهم را نیمه عریان کرده، آنگاه کبریت یا فندک را به نقاط حساس بدن مانند نوک سینه، لاله گوش، بالای لب، زیر چانه، انگشت کوچک یا سبابه همچنین قسمت پشت، تاندن پا، عضو حساس بدن، بیضه و زیر بغل و کشاله ران نزدیک میکردند.  گاه سوزاندن بسیار شدید بود که اثر آن باقی میماند یکی از کارهای رایج نیز سوزاندن ابرو بود.  مورد خاصی از سوزاندن پلک چشم هم ذکر شده است.  (10)

۵۱ فرو کردن سوزن به زیر ناخن زندانی و داغ کردن آن

یکی از شکنجه های رایج فرو کردن سوزن و سنجاق زیر ناخن بوده است که سوزن و سنجاق را به وسیله فندک گرم کرده که زجری شدید بر متهم وارد می کرده است.  اگر چه داغ کردن سوزن باعث جلوگیری از خونریزی میشده است ولی زجر شدید بر متهم وارد می کرده است.  این کار از عفونی شدن ناخن نیز جلوگیری می کرده است.

یکی از شکنجه های رایج فرو کردن سوزن و سنجاق زیر ناخن بوده است که سوزن و سنجاق را به وسیله فندک گرم کرده که زجری شدید بر متهم وارد می کرده است.
یکی از شکنجه های رایج فرو کردن سوزن و سنجاق زیر ناخن بوده است که سوزن و سنجاق را به وسیله فندک گرم کرده که زجری شدید بر متهم وارد می کرده است.

۵۲ خاموش کردن سیگار زیر گلو و نقاط حساس بدن

این نوع شکنجه به این شکل بوده است که معمولاً بازجویان و شکنجه گران جهت شکنجه سیگار خود را بر روی بدن متهمین خاموش مینمودند چون متهمین معمولا چشمانشان بسته بوده است در نتیجه متوجه نمی شدند و بازجویان به صورت ناگهانی سیگار روشن را با پشت دست، یا نقاط حساس بدن مانند زیر گلو، بر روی صورت و یـا سینه خاموش مینمودند (11) آتش سیگار حرارتی نزدیک ۷۰۰ درجه دارد و سوختن با این حرارت بسیار دردناک است.

نود چهار نوع از شکنجه های عصر پهلوی-7

۵۳ سوزانیدن بدن به وسیله میله و سیخ

یکی از کارهای شکنجه گران و آدمکشان دستگاه امنیتی پهلوی، سوزانیدن بود.  آن به این صورت بوده است که زندانی را که آویزان کرده بودند.  پس از مدتی شلاق زدن اگر اعتراف نمی کرد سیخی را که در آتش بخاری گرم کرده بودند بر پشت مجروح او می نهادند.

زندانی ای که نسرین رفاهی از او یاد می کند هیکلی نحیف داشته که در اتاق بازجو رحمانی کنار دیوار آویزان بود که به احتمال قوی دانشجو بوده است و ریاحی بازجو کنار بخاری ایستاده بود سیخ گداخته را بر سینه او نهاد و فقط صدای ناله ای و دیگر هیچ.  جسد او را پایین آوردند و بر او سیلی نواخته او دیگر تمام کرده بود.  این جنایت دیگری است از جنایات رژیم پهلوی که شقاوت و دیوانگی را به حد افراط رسانیده بوده است.

نود چهار نوع از شکنجه های عصر پهلوی-7

ادامه دارد. . . . .

نود چهار نوع از شکنجه های عصر پهلوی-7

 

(1) غلامرضا اعلمی و

(2) شاهین ثنایی و .. . .

(3) محمد یوسف باروتی مهدی الکتاب خیابانی سید محمد جواد موسوی، سید رضا رضوی، جواد منصوری.

(4) حجت الاسلام حسین خدادادی و . . .

(5) حجت الاسلام حسین خدادادی

(6) حجت الاسلام علی خاتمی، محمدرضا تقدسی مشهدی

(7) حجت الإسلام حسین خدادادی

(8) عزت الله شاهی (مطهری)

(9) حسین اولیاء، شهید منتظر قائم به نقل از حسین اولیاء، بشارتی، مسعود ستوده و  . . .

(10) مهدی ملک الکتاب، حسینعلی چهره ساز تهرانی، محمد مهرآیین

(11) محمدرضا حقیقت، مهدی ملک الکتاب، محمود جوادیان، محمدرضا تقدسی، محمد جوادیان، فریبرز فلاح،سیر رضا رضوی، علیمحمد ختنی فر، علی خاتمی . . .

 

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.