آیا می توان ابتکار عمل ایران در خاورمیانه را معکوس کرد؟
بنیاد دفاع از دموکراسی ها؛ یکم فوریه ۲۰۲۴
نویسنده است چی فرانتز من
مسئله اصلی این نیست که آیا میتوان کل نیروهای نیابتی ایران را از بین برد بلکه مسئله این است که آیا اسرائیل، آمریکا و دیگران مس توانند ابتکار عمل را به دست بگیرند.
در ۲۷ ژانویه شبه نظامیان مورد حمایت ایران از عراق یک پهپاد به سبک شاهد را در تأسیساتی در اردن که سربازان آمریکایی در آن مستقر هستند پرتاب کردند. آنها سه آمریکایی را کشتند بین ۳۱ ژانویه و ۱ فوریه حوثی های مورد حمایت ایران گفتند که به یک کشتی تجاری مرتبط با ایالات متحده در دریای سرخ حمله کردند.
حملات نیروهای نیابتی تحت حمایت ایران در منطقه روزانه و بی امان است. آیا می توان این روند را معکوس کرد؟
حملات نیروهای نیابتی ایران در منطقه از ۷ اکتبر آغاز نشد با این حال پس از حمله حماس به اسرائیل، این حملات به طور تصاعدی افزایش یافته است.
قبل از ۷ اکتبر شبه نظامیان مورد حمایت ایران در عراق و سوریه از ژانویه ۲۰۲۱ حدود ۹۰ حمله به نیروهای آمریکایی انجام داده اند. آنها همچنین ده ها حمله را بین سالهای ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۱ به نیروهای آمریکایی انجام داده اند.
ایران پیش از این همچنین به تأسیسات نفتی عربستان سعودی و به کشتی ها در سواحل امارات نیز حمله کرده بود به این ترتیب، تهدید ایران از قبل آشکار و موجود بود تهدید هواپیماهای بدون سرنشین برای کشتی ها نیز شناخته شده بود. ایران هواپیماهای بدون سرنشین را از چابهار برای هدف قرار دادن کشتیهای تجاری در سواحل عمان پرتاب کرده بود.
امروز تهدید حتی بزرگتر است. به عنوان مثال شامگاه سه شنبه ارتش اسرائیل گفت که تعدادی پرتاب از سوریه به سمت بلندی های جولان جنوبی شناسایی شد. در پاسخ جنگنده های ارتش اسرائیل شبانه زیر ساختهای نظامی حکومت سوریه را در منطقه درعا بمباران کردند.
این بدان معناست که ایران در چند جبهه علیه آمریکا و اسرائیل به کشتیهای تجاری از سراسر جهان حمله می کند.
حملات ایران اکنون واکنشهایی را برانگیخته است. آمریکا به حوثی ها حمله کرده است. ایالات متحده همچنین متعهد شده که به حمله اردن که منجر به کشته شدن سه آمریکایی شد. پاسخ دهد.
به عنوان مثال در ۳۱ ژانویه فرماندهی مرکزی ایالات متحده گفت که آنها یک پهباد خونی و یک ایستگاه کنترل زمینی دریمن را هدف قرار دادند. فرماندهی مرکزی همچنین حملات پهبادی حوثی ها را به باد ایرانی توصیف کرده است.
این موضوع به ایرانی بودن و ارتباط با انواع پهبادهای مورد استفاده اشاره دارد. به عنوان مثال، در حمله به اردن، این پهباد از نوع شاهد بود. مشابه آنچه ایران برای حمله به اوکراین به روسیه صادر می کند.
این پهباد اکنون به نوعی صادرات مهم به گروه های نیابتی و متحدان ایران تبدیل شده است؛ مانند نوعی نسخه جدید از تفنگ 47-AK برای شوروی و نیروهای نیابتی آن چالش اصلی این است که چگونه میتوان ابتکار عمل را از ایران گرفت.
چالش آمریکا، اسرائیل و کشورهای شریک این است که چگونه ابتکار عمل را از ایران بگیرند. ایران می تواند به مکان هایی در یک گستره چند هزار مایلی حمله کند.
این گستره از دریای مدیترانه آغاز میشود جایی که حزب الله تأسیسات انرژی سواحل اسرائیل هدف قرار داده است. سپس این گستره تا مرز اسرائیل و لبنان پیش می رود و از فراز جولان به سوریه تا تنف که نیروهای آمریکایی در آن حضور دارند، و به سمت آلبوکمال در منطقه دره رود فرات امتداد می یابد در آنجا این گستره شامل نیروهای ایالات متحده در امتداد رودخانه فرات در مکانهایی مانند گرین ویلج و کونوکو و شادادی است که یک شاخه فرعی این گستره است. سپس این گستره قبل از اینکه به سمت خلیج فارس پایین بیاید و از تنگه هرمز در اطراف یمن تا تنگه باب المندب و دریای سرخ و ایلات و سپس غزه خارج شود، از سرتاسر عراق به سمت اربیل و پایگاه هوایی اسد در غرب عراق پیش می رود.
ایران می تواند با پهپادهای شاهد و موشک خیبر شکن که اخیرا برای هدف قرار دادن شمال غرب سوریه از آن استفاده کرد.
هر مکانی را در این گستره عظیم برای حمله انتخاب کند. به این ترتیب ایران و نیروهای نیابتی آن میتوانند هر نقطه ای را در فاصله ۱۵۰۰ تا ۲۰۰۰ کیلومتری هدف قرار دهند. محدوده نیروهای آنها تصمیم می گیرند که چه زمانی حمله کنند. در بیشتر موارد ممکن است پاسخی وجود داشته باشد. با این حال مانند مورد اردن پاسخ ممکن است زمان ببرد که در این صورت ایران نیروها یا تمرکز خود را به عرصه یا خط مقدم دیگری منتقل می کند.
بر خلاف بسیاری از جنگهای تاریخ که در آن خط مقدم با دشمن آشکار وجود دارد ایران آن قدر نیابت و مکانهای زیادی برای تهدید ایجاد کرده است که هر زمان که بخواهد میتواند ظاهر شده و سپس به میل خود ناپدید شود. از آنجا که اکثر مردم خواهان یک جنگ منطقه ای بزرگ نیستند. هیچ انگیزه ای برای از بین بردن کل تهدید وجود ندارد.
سؤال این نیست که آیا می توان کل نیروهای نیابتی ایران را از بین برد یا نه بلکه مسئله اصلی این است که آیا اسرائیل ایالات متحده و دیگران در این مورد ابتکار عمل را به دست خواهند گرفت با خیر ایران از ۷ اکتبر سرعت خود را بالا برده است.
اینکه آیا ایران مستقیماً ۷ اکتبر را برنامه ریزی کرده و تاریخ آن را تعیین کرده است یا صرفاً آن را با حماس برنامه ریزی کرده وبه حماس اجازه داده تا تاریخ را انتخاب کند، مشخص نیست.
با این حال این واقعیت که ایران توانست حملات حزب الله را در ۸ اکتبر کلید بزند و سپس جنگ را به یمن گسترش دهد و تقریباً ۲۰۰ حمله در عراق و سوریه با ۲۰۰۰ موشک از سوی حزب الله و ده ها حمله پهپادی و موشکی توسط حوثی ها، انجام دهد، نشان میدهد که ایران با چه سرعتی توانست از ۷ اکتبر استفاده کرده و تهدید خود را در منطقه نشان دهد.
فرانتز من نویسنده جنگهای بدون سرنشین پیشگامان ماشینهای کشتار هوش مصنوعی و نبرد برای آینده
(2021 Bombardier) و یکی از همکاران کمکی در بنیاد دفاع از دموکراسی ها است.