تهدیدات تلفن های همراه هوشمند قسمت اول تاریخچه

تهدیدات تلفن های همراه هوشمند

قسمت اول

تاریخچه

مقدمه :

عصری که در آن به سر می بریم، عصر ظهور تکنولوژی های جدید با سرعتی غیرقابل تصور است. در این میان شاید اغراق نباشد اگر بگوییم  سهم پیشرفت های تلفن همراه به دلیل ماهیت ارتباطی سریع و آسان خود در جامعه، در حال ربودن گوی سبقت از بقیه است. نسل جدید این تجهیزات با  توانمندی های بالای چند رسانه ای، شبکه ای، کاربری هوشمند،  چندکاره بودن، حمل آسان  و …  موجب شده تا این سامانه ها روز به روز فراگیر تر و محبوب تر شوند.

ظاهر زیبا و دلفریب و نیز تبلیغات گسترده برخی از این تجهیزات باعث شده که عده زیادی از کاربران کمتر به کارکردها و قابلیت های دقیق و تخصصی آن توجه کافی داشته باشند. واقعیت آن است که اگر استفاده از این گوشی ها با آگاهی کاملی از عملکرد دقیق آنها همراه نباشد، می تواند صدمات جبران ناپذیری را درپی داشته باشد. این صدمات می تواند از یک سو حریم خصوصی کاربران را متزلزل ساخته و با سرقت اطلاعات شخصی، اسباب سوء استفاده از ایشان را فراهم سازد و از سویی در سطح مهم تر آن
می تواند بصورت آگاهانه یا ناآگانه تهدیدی جدی برای مراکز دولتی و حاکمیتی و به تبع آن زیر ساخت های عمومی یک کشور به شمار آید. نظر به اهمیت تهدیدات فناوری پایه این مقاله می کوشد به بررسی و احصای مهمترین تهدیدات تلفن همراه هوشمند بپردازد.

تاریخچه تلفن های هوشمند

بسیارند کسانی که زندگی بدون تلفن همراه را ناممکن می‌دانند. اکنون تلفن همراه مهم‌ترین یار دائم بسیاری از مردم جهان گشته و حوزه فعالیت خود را به سرعت توسعه می‌دهد. از سال1960 فکر آزادکردن تلفن از حالت ثابت و به‌کارگیری آن در مکان‌های مختلف در کشورهای اسکاندیناوی پا گرفت.

کشورهای سوئد، دانمارک و فنلاند از پیشگامان تلفن‌های اتومبیل در جهان بودند که در اواخر سال 1960 به بازار جهانی عرضه شد و در پی این موفقیت کشورهای اسکاندیناوی درصدد برآمدند این سیستم را تکمیل کنند.

در اوایل سال 1985گروهی متشکل از 17کشور اروپایی به نام GMS به‌وجود آمد تا به‌صورت هماهنگ طرح تلفن سیار دیجیتال را اجرا کنند. هرچند طبق انتظاراتی که از آنان می‌رفت موفق نشدند اما در‌نهایت موفق به ابداع سیستمی شدند که در نوع و زمان خود بی‌عیب و نقص بود. در ابتدا قصد بر این بود که این سیستم جدید در اختیار کشورهای دیگر قرار نگیرد اما هزینه‌های سنگین این طرح آنان را واداشت که برای جلب رضایت مشتری تلاش کنند تا از این طریق هزینه‌ها سرشکن شود.

به‌دلیل نیازمندی سایر کشورها به فناوری جدید و بسیار کارآمد، از تلفن همراه در دنیا استقبال شد و در ظرف مدت کوتاهی این فناوری در سراسر جهان مورد بهره‌برداری قرار گرفت.

دکتر مارتین کوپر، در سه آوریل 1973 نخستین کسی بود که با گوشی یک‌کیلو گرمی‌‌اش صحبت کرد. این مهندس الکترونیک در شرکت موتورولا نخستین گوشی قابل حمل را ساخت. این تلفن همراه که “دینا تک” (Dynamic Adaptive Total Area Coverage) نام داشت ۱۰ سال بعد آماده فروش شد. این تلفن وزنی زیر یک کیلو داشت و قیمت‌اش ۴۰۰۰ دلار بود.

تلفن همراه از آن زمان تاکنون راهی طولانی را طی کرده است. در سال ۱۹۸۹ تلفن‌های کوچک‌تر جیبی به بازار راه پیدا کردند. این تلفن‌ها را که شرکت موتورولا “میکروتک” نام نهاده بود بازوبسته می‌شدند.

به این ترتیب نسل‌های بعدی تلفن‌های کوچک همراه به بازار راه یافتند. در تابستان سال ۱۹۹۲ دوره تلفن‌های همراه دیجیتال آغاز شد. به این ترتیب امکان تلفن به کشورهای دیگر نیز مهیا شد. اما دستگاه‌های تلفن نیز از نظر فناوری تکمیل‌تر شدند.

مدل “موتورولای جهانی دوست‌داشتنی ۳۲۰۰” که آن را “استخوان” می‌نامیدند به نسبت آن زمان بسیار کوچک بود. این نخستین تلفن همراهی بود که دو گیگابایت ظرفیت داشت.

ارائه تلفن همراه از طرف شرکت‌های گوناگون از سال ۱۹۹۷ افزایش شدیدی یافت. ایجاد کارت‌های اعتباری برای تلفن همراه و به بازار آمدن تلفن‌های مدل کشویی به رونق تلفن‌های همراه و افزایش فروش آن انجامید.

تلفن همراه شرکت چند ملیتی نوکیا مدل ۷۱۱۰ که در سال ۱۹۹۹ به بازار آمد نخستین تلفنی بود که می‌توانست بدون سیم به شبکه اینترنت وصل شود. با این اقدام امکان دسترسی از راه تلفن همراه به شبکه اینترنت میسر شد.

فناوری صنعت تلفن همراه به شدت توسعه می‌یافت. به تدریج رنگ به تلفن‌های همراه راه یافت، امکان پخش موزیک، شنیدن رادیو و دیدن ویدئو در این دستگاه‌های کوچک بوجود آمد. دسترسی به اینترنت بسیار تسهیل گشت و قرار شد تا چند سال دیگر دیدن تلویزیون در تلفن همراه نیز به استاندارد تلفن همراه اضافه شود.

شرکت موتورولا در سال ۲۰۰۴ مدلی از تلفن‌های همراه خود را که به دوربین عکاسی نیز مجهز بود به بازار روانه کرد. این تلفن‌ها نه به خاطر امکاناتی جدید، بلکه به خاطر زیبایی خیره‌کننده‌شان مشهور بودند. اپل، در سال ۲۰۰۷ میلادی با ارائه آی‌فون به بازار انقلابی در تلفن‌های همراه بوجود آورد.

در اوت ۲۰۰۵، گوگل شرکت اندروید واقع در پالو آلتو کالیفرنیا را خرید. شرکت کوچک اندروید در زمینه تولید نرم‌افزار و برنامه‌های کاربردی برای تلفن‌های همراه فعالیت می‌کرد. تیم اندروید فعالیت خود را برای تولید سکوی تلفن همراه مبتنی بر هسته لینوکس آغاز کردند و نتیجه اولیه این پروژه در نشست خبری شرکت گوگل در ۵ نوامبر سال ۲۰۰۷، مطرح کردن اتحادیه گوشی باز بود.

۳۴ شرکت فعال در زمینه تولید نرم‌افزار، تولید تلفن‌های همراه، اپراتور تلفن همراه و تولیدکننده نیمه رساناها و پردازنده‌های تلفن همراه اعضای بنیان‌گذار این اتحادیه بودند. در میان نام‌های مشهور در بین اعضای مؤسس، شرکت‌هایی چون سامسونگ، ال‌جی الکترونیکس، موتورولا، اچ‌تی‌سی، تی-موبایل، ان‌تی‌تی دوکومو، اینتل، انویدیا، تگزاس اینسترومنتس، کوالکام، برودکام، تلفونیکا، اسپرینت، ای‌بی و البته گوگل به چشم می‌خورد.

اریک اشمیت مدیر ارشد اجرایی گوگل در این مراسم گفت: «اعلام امروز بسیار جاه‌طلبانه‌تر از معرفی تنها یک تلفن گوگلی است که در چند هفته اخیر توسط رسانه‌ها پیش‌بینی شده بود. از دیدگاه ما سکویی که ما ارائه کرده‌ایم، هزاران تلفن گوناگون را به بازار روانه خواهد کرد.» نخستین گوشی مبتنی بر اندروید توسط شرکت اچ‌تی‌سی با همکاری تی- موبایل تولید شد. این گوشی که به فاصله کمتر از یک سال از تشکیل اتحادیه گوشی باز یعنی در ۲۲ اکتبر ۲۰۰۸ تولید شد، در بازارهای مختلف به نام‌های اچ‌تی‌سی دریم، تی-موبایل جی۱ و ارا جی۱ به بازار عرضه گردید.

۹ دسامبر ۲۰۰۸ چهارده عضو جدید از شرکت‌های صنعت تلفن همراه جهان به اتحادیه گوشی باز پیوستند و این روند پیوستن شرکت‌های بزرگ به اتحادیه تا به امروز نیز ادامه داشته ‌است.

در ۳ سپتامبر ۲۰۱۳ توسعه دهندگان اندروید به‌طور رسمی اعلام کردند که با شرکت نستله، که از شرکت‎های مطرح صنعت شکلات‌سازی جهان است، همکاری خواهند کرد. در همین راستا نگارش ۴٫۴ سیستم ‎عامل اندروید، کیت‌کت نام گرفت.کیت کت از مارک‎های معروف شکلات است که توسط شرکت نستله (مورد حمایت شدید رژیم صهیونیستی) تولید می‎شود.

دیری نپایید که شرکت سامسونگ با کسب تقریبا  32 درصدی سهم بازار غول هایی چون اپل و نوکیا را به زانو در آورد. طبق آخرین آمار ارائه شده توسط کمپانی تحقیقاتی  Strategy Analytics ، بیش از 89 میلیون گوشی هوشمند تنها در سه ماهه نخست سال 2014 توسط سامسونگ به فروش رفته است.

و اما یک دهه پس از ظهور پدیده تلفن سیار در جهان، ایران نیز در سال1354 در‌صدد استفاده از این سیستم بر‌آمد و با بررسی‌هایی که از سوی شرکت مخابرات ایران و کارشناسان خارجی صورت گرفت این نتیجه حاصل شد که ایران سالانه کشش جذب چهار تا پنج‌هزار مشترک را دارد و اجرای طرح با 1000شماره پیش‌بینی شد اما این تلاش در آن زمان ناکام ماند.

در سال1367 وزارت پست و تلگراف اقدام به طراحی تلفن سیار کرد و با یک تجدید نظر در این طرح، در سال1372 تجهیزات آن خریداری شد و در 19مرداد‌ماه 1373 فاز اول این طرح با ظرفیت 10هزار شماره‌ آغاز به‌کار کرد.

اکنون سه اپراتور تلفن همراه در ایران فعال هستند و چند اپراتور منطقه‌ای نیز فعالیت می‌کنند و تعداد سیم‌کارت‌های واگذار شده به بیش از 100  میلیون رسیده است.

در قسمت بعد با موضوع تهدیدات سیستم های فن آوری پایه  به عملکردهای آشکار و پنهان سیستم های هوشمند و موضوع شنود تلفن و ابرهای پردازش و ذخیره سازی اطلاعات پرداخته می شود…..

ادامه دارد…

مهندس مهدی هراتی