اخلاق سیاسی انتخابات -1
سیاست اخلاقی کاندیداها
انقلاب اسلامی ایران، نامزدهای انتخابات را برآن می دارد در طول مبارزات انتخاباتی با رعایت ضوابط و مقررات و اخلاق اسلامی؛ بجای تخریب به بیان نقاط قوت خود پرداخته و به دنبال جلب نظر مردم و کسب آرای اکثریت باشند. این یادداشت به چگونگی این رویه می پردازد.
اخلاق سیاسی در انتخابات
امام علی(ع )… لَوْ لَا كَرَاهِيَةُ الْغَدْرِ لَكُنْتُ مِنْ أَدْهَى النَّاسِ …(فرازی از خطبه ۲۰۰نهج البلاغه)
اگر غدر و مكر نكوهيده نبود من از زيركترين مردمان بودم،
عملکرد کاندیداها :
از اصول پایه ایی سیاست در اسلام رعایت فضایل و مکارم اخلاق و ارزش های اسلام و انسانی است. موضوعی که به عنوان یکی از شعارهای اساسی انقلاب اسلامی ایران به عنوان اخلاق سیاسی انتخابات به آن تاکید شده است.
در مقطع انتخابات مجلس شورای اسلامی؛ ممکن است شاهد دو رویه تبلیغات احتمالی کاندیداها در طول مبارزات انتخاباتی باشیم؛
یکی بکارگیری عبارات ناپسند و دیگری بیان وعده هایی که هیچگاه عملی نیستند.
اولی به اصول اخلاقی جامعه لطمه زده و دومی سطح توقعات آحاد ملت از نظام و حکومت را افزایش می دهد.
آنچه در این یادداشت بدان اشاره می گردد:
اصل، تعهد و پایبندی کاندیداها فارغ از هرگونه وابستگی جناحی و جریانی به اصول اساسی و بنیادین نظام جمهوری اسلامی ایران است، یعنی حفظ ارزش هایی که انقلاب بر پایه آن شکل گرفته و توانسته است با تکیه بر آن، کشور را با همه ضعف ها و قدرت هایش؛ بدون وابستگی به ابرقدرت ها اداره کند.
اخلاق سیاسی در انتخابات – اختلافات:
رقابت در انتخابات یک اصل است. رقابتی که ممکن است به اختلاف نیز تعبیر شود.
اما اخلاق سیاسی در انتخابات در این رابطه چه نقشی می تواند داشته باشد؟
اختلافات سیاسی و رقابت های انتخاباتی بر مدار کانون ارزش ها و اخلاق اسلامی، نشانی از پویایی و بالندگی نظام سیاسی بوده و تابلویی امیدوار کننده از آینده خوب و سازنده نظام سیاسی پس از انتخابات را به تصویر می کشد.
اگر انتخابات و رقابت های کاندیداها از قانون، اخلاق و معرفت سیاسی بدور باشد و رسیدن به کرسی قدرت با روشی غیر از این، نمود بیشتری پیدا کند، تصویری مبهم، نامطمئن و نا امیدوارانه از فردای پایان انتخابات را به دست خواهد داد.
اخلاق سیاسی در انتخابات – تبلیغات:
انتشار انواع داده ها در فضای مجازی و در سطح جامعه که برخی از آنها گناه، معصیت و بعضی نیز از مصادیق اشاعه فحشا بوده و در اسلام امری حرام و نکوهیده است، این داده ها چیزی جز کاهش سرمایه اجتماعی و اُفت مشارکت سیاسی مردم در انتخابات و دیگر عرصه ها را در پی نخواهد داشت.
از این رو جریانات سیاسی و کاندیداها باید در انتشار معضلات، معایب، اشکالات و نواقص موجود با حفظ اخلاق سیاسی و رعایت امانت و تقوا، اهتمام لازم را مبذول نمایند تا از این طریق نه تنها به گناه، معصیت و دروغ و بزرگ نمایی و تشویش اذهان دچار نشده، بلکه سهمی در شکل دهی ساختار ذهنی جامعه نسبت به توانمندی های نظام جمهوری اسلامی در حل مشکلات برای خود منظور نمایند. زیرا دشمنان داخلی و خارجی به انحاء مختلف در ایجاد باورهای منفی علیه جمهوری اسلامی همواره ایفای نقش کرده است که البته همیشه در برابر شیطنت های دشمنان جمهوری اسلامی ایران، با برخورد هوشمندانه آحاد ملت در حمایت از جمهوری اسلامی همراه بوده است.
بنابراین به تعبیر امام علی (ع) رفتار، اعمال و گفتار کارگزاران حکومت باید بدور از غدر و مکر(پیمان شکنی، نقض عهد، حیله، فریب، تزویر و…) باشد و رقابت های انتخاباتی در یک محیط اسلامی و انقلابی شکل یابد و فضای سیاسی کشور و رقابت سالم کاندیداها و توانمندی های نخبگان و ظرفیت های موجود داخلی به منظور حل مشکلات و معضلات جاری و ساختن آینده ای بهتر، هدایت گردد.
اخلاق سیاسی و انتخابات – انتظارات از کاندیداها
پس، از جریانات سیاسی و کاندیداهای محترم انتظار است:
اولا
در تبلیغات انتخابات به برنامه و سیاست های خود در حل مشکلات، معضلات اشاره و آن را برای مردم تشریح نمایند.
شاخص های سلامت، صلاحیت، توانایی، تخصص و تعهد در انتخاب و انتصاب مدیران و مسئولان را در برنامه هایشان تبیین کنند.
به جای برجسته نمودن آمار جرائم، تخلفات و معضلات جامعه یا حوزه انتخابیه، چگونگی شناخت شان از توانایی ها و ظرفیت ها و مقدورات موجود برای حل مسائل و پایین آوردن ضریب خطا را بیان کنند.
در نقد کارآمدی و سیاست های اقتصادی، روش ها و ایده ها و راه کارهای اجرای سیاست اقتصاد مقاومتی را بازگو کرده و به علل و عواملی که موجب نا کارآمدی مدیریت ها شده است، پرداخته شود.
دوما
صحنه تبلیغات نامزدها را، به یک کلاس بازیگری سیاسی توام با رعایت آداب اسلامی و اخلاقی تبدیل نموده و ضمن طرح سطح واقعی مطالبات مردم، با بیان مواضع اصولی در اداره امور کشور به نقد برنامه ها و مواضع مخالفین خود از طریق توضیحات کافی و مستدل بپردازند.
از فضای آزاد در زمان تبلیغات در جهت بیان روش ها، رویه ها، ساز کارها و توانایی های برای حل مشکلات کشور؛ بهره ببرند و از ایجاد انتظارات کاذب و التهاب آور در جامعه پرهیز نمایند.
کاندیدا برای مدیریت سیاسی و مالی تبلیغات خود وامدار صاحبان قدرت نشوند و راهبردها، رویکردها و سیاست های خود را که در رقابت های انتخاباتی بدان اشاره و تاکید کرده و آرای مردم را مبتنی برآن کسب کرده اند، پیگیری و تعقیب نموده و اجرایی نماید.
نتیجه:
انتخابات در طراز و سطح جمهوری اسلامی ایران باید بیانگر و تبلور جمهوریت و اسلامیت نظام باشد. توامان بودن این دو اصل اساسی در کنار هم می تواند الگویی برای نشان دادن نظامی خالص از حضور و مشارکت مردم در تعیین سرنوشت خود با رعایت موازین و قوانین اسلامی باشد.
بنابراین کاندیداهای محترم بایستی توجه کنند آرای مردم حق الناس است و به صورت امانت به آنان داده شده است. این آرا نتیجه وعده ها، سخنان و اعتماد و امیدواری مردم به کاندیدا و علاقه مندی و پایداری ملت در دفاع از نظام اسلامی است که ایشان را به پای صندوق های رای حاضر کرده است.
لذا برندگان انتخابات که با اتکا بر آرای اکثریت مردم بر مسند مسئولیت نشسته اند باید توجه کنند امانتدار مسئولیتی هستند که از دل آن، خواسته ها و انتظارات به حق ملت در رسیدن به آرمان های اسلامی و انسانی محقق می شود.
انتخابات, تبلیغات اخلاق, حق الناس, داخلی, سیاست, قدرت, کاندیدا, مقاله