غرب اکنون در حال جنگ با ایران و نیروهای نیابتی آن است
تلگراف: 25 دسامبر
نویسنده: کان کوفلین
نباید با ترس از رویارویی مستقیم با تهران بر سر بحران دریای سرخ که توسط حوثی ها تحریک شده است، اجتناب کنیم. صرف نظر از تهدیدهای همیشگی تهران، این مسئله ایجاد مشکل در دریای سرخ، نشان از دشمنی دیرینه ایران با غرب بوده است. اگرچه تهران همواره از ایجاد رویارویی مستقیم خودداری کرده است.
آخرین باری که ایرانی ها با قدرت آتش غرب روبرو شدند. در آخرین روزهای جنگ ایران و عراق در دهه 1980 بود. آنها از این که مسیر درگیری را به نفع خود تغییر دهند، تلاش کردند تا تنگه هرمز، یعنی قسمت باریک آب را مسدود کنند.
در آن زمان، سپاه پاسداران ایران با شلیک گلوله های موشکی از قایق های کوچک، کشتی های بین المللی را تهدید کرد. با همین وجود، همین اقدامات تاکتیکی بود که توانست نابسامانی ها و چالش های بزرگی ایجاد کند و باعث افزایش کوتاه مدت قیمت جهانی نفت شود.
البته پس از آن که آمریکا و متحدانش از جمله انگلیس ناوگان قدرتمندی از کشتی های جنگی را در خلیج فارس مستقر کردند. آنها عبور امن نفتکش های عبوری از تنگه را تضمین کردند، امنیت به سرعت برقرار شد. تلاش های بعدی ایران برای حمله به کشتی های بین المللی به راحتی دفع شد و ایرانی ها را مجبور به کنار گذاشتن این حربه کرد.
از آن زمان، در حالی که تهران هیچ یک از دشمنی عمیق خود با غرب را رها نکرده است. این کشور رویکردی آرام‌تر را در پیش گرفته است و ترجیح میدهد برای انجام کارهای خود به شبکه گسترده نمایندگان خود در سراسر خاورمیانه متکی باشد.
همانطور که نیروهای غربی در جریان درگیری‌های اخیر در عراق، افغانستان و سوریه متوجه هزینه‌های خود شدند، شبه‌نظامیان مورد حمایت ایران در کشتن و ناقص کردن تعداد قابل توجهی از نیروهای آمریکایی و انگلیسی بدون اینکه تهران را مجبور به مداخله مستقیم کنند، بسیار مؤثر هستند. آنها بودند.
اکنون تهران دوباره به همان تاکتیک ها متوسل شده و به دنبال تشدید درگیری غزه به یک جنگ منطقه ای گسترده تر است. گروه‌هایی مانند حوثی‌ها در یمن و حزب‌الله در جنوب لبنان را تشویق میکند تا جبهه‌های جدیدی تشکیل دهند تا تلاش کنند.
تشدید فشار بر اسرائیل و آمریکا.
موضع رسمی جمهوری اسلامی ایران البته این است که نمی‌خواهد رویارویی مستقیم با آمریکا و متحدانش ایجاد کند، سیاستی که پس از استقرار دو گروه جنگی ناو هواپیمابر آمریکایی در منطقه اتخاذ شد. حملات 7 اکتبر و عدم تمایل تهران به دخالت آشکار در مناقشه غزه زمانی اتخاذ شد که رهبر عالی کشور حضرت آیت الله علی خامنه ای، در ماه نوامبر با اسماعیل هنیه رهبر حماس دیدار کرد و به او گفت که ایران آمادگی ورود به جنگ را ندارد، به وضوح مشهود بود.
با این حال ایران در عوض متحدان متعدد خود را در منطقه تشویق می کند تا نا آرامی های بیشتری را برانگیزند رویکردی که منجر به افزایش اخیر حملات انجام شده توسط حوثی ها و حزب الله شده است.
در حالی که در دهه ۱۹۸۰ ایرانی ها در نهایت در تلاش برای بستن تنگه هرمز شکست خوردند. اما علاقه شان به اخلال در تجارت جهانی – به ویژه حمل و نقل کالا به غرب – کاهش نیافته است و آنها را به سمت توسعه نسل جدیدی از موشک های ضد کشتی سوق میدهد.
این تسلیحات به شورشیان حوثی در یمن داده شده است که اکنون از آنها برای هدف قرار دادن مسیرهای تجاری بین المللی در دریای سرخ استفاده میکنند در ابتدا حوثی ها مدعی شدند که تنها به هدف قرار دادن کشتیهایی که به مقصد اسرائیل می رفتند، علاقه داشتند با این حال اخیراً آنها حملات خود را گسترش داده اند تا تمام حمل و نقل دریایی را شامل شود.
در عین حال حزب الله با هدف قرار دادن سیستم دفاع ضد موشکی گنبد آهنین که در حفاظت از غیر نظامیان اسرائیلی بسیار مؤثر بوده است فعالیتهای جنگی خود را در مرز شمالی اسرائیل افزایش داده است.
همه اینها میتواند تأثیر قابل توجهی بر اقتصاد جهانی داشته باشد درست زمانی که نشانه هایی از بهبودی پس از دو آسیب وحشتناک شدید همه گیری ویروس کرونا و تهاجم روسیه به اوکراین را نشان میداد. تعدادی از شرکت های کشتیرانی پیشرو به وخامت اوضاع امنیتی در دریای سرخ با تغییر مسیر کشتیهای خود در اطراف دماغه امید نیک به جای به خطر انداختن عبور عادی خود از کانال سوئز پاسخ داده اند شرکتهای نفتی بزرگ روز دوشنبه اعلام کردند که موقتا عبور تمام کشتی های خود از طریق دریای سرخ را به دلیل وخامت اوضاع امنیتی برای کشتیرانی در دریای سرخ متوقف می کنند. این شرکت ها مسیر کشتی هایشان در اطراف دماغه امید نیک در جنوبی ترین بخش قاره آفریقا را تغییر خواهند داد. جدا از افزودن مدت زمان برنامه عبور و مرور این اختلال به ناچار منجر به هزینه های بالاتری خواهد شد که به مصرف کننده منتقل می شود و می تواند تورم را بدتر کند. دماغه امید نیک که در کیپ تاون آفریقای جنوبی قرار دارد بیش از ۱۰۰ سال است که به دلیل طولانی بودن مسیر کشتیرانی و خطرات ناشی از امواج مورد توجه کشتیهای تجاری قرار نگرفته است. استفاده از دماغه امید نیک برای کشتی هایی که از آسیا به اسرائیل میروند ۷ هزار مایل طولانی تر بوده و حدود ۱۰ تا ۱۴ روز زمان میبرد. همچنین هزینه سوخت در مقایسه با کانال سوئز بالاتر خواهد بود.
بنابراین در واقع ایران در حالی که ادعا میکند به دنبال رویارویی مستقیم نیست – با کمک به حوثی ها برای حمله به مسیرهای کشتیرانی جهانی به غرب اعلام جنگ کرده است.
علاوه بر این، این مسئله چالشی است که غرب باید به آن بپردازد. غرب باید به جای متوسل شدن به ابهامی که اغلب پاسخ به تهاجم روسیه علیه اوکراین است به این موضوع رسیدگی کند.
جمهوری اسلامی ایران نیز مانند روسیه یک کشور متخاصم غرب است که تنها در صورت نشان دادن قدرت و عزم قدرت های غربی
از آن جلوگیری میشود ایران و حوثی های نیابتی آن با ناوگان قدرتمند کشتیهای جنگی غربی که در دریای سرخ جمع شده اند همتا نیستند. این امر با سهولت در سرنگونی موشکهای حوثی ها بخوبی نشان داده شده است.
درست همانطور که در دهه ۱۹۸۰ در تنگه هرمز اتفاق افتاد وادار کردن ایران و متحدانش به عقب نشینی، تنها راه مطمئن برای فعال کردن کشتیرانی جهانی از طریق دریای سرخ برای بازگشت به حالت عادی است.
غرب اکنون در حال جنگ با ایران و نیروهای نیابتی آن است