نود چهار نوع از شکنجه های عصر پهلوی-6
توضیحات:
در این قسمت از نود چهار نوع شکنجه های عصر پهلوی به موضوعاتی مربوط می گردد که حتی خواندن آن نیز عرق شرم بر پیشانی هر انسان آزادی خواه می نشاند (از این بابت از خوانندگان پوزش می طلبیم) و این سئوال را در ذهن متبادر می سازد چرا رژیمی که خود را در دروازه های تمدن بزرگ می دانست چنین رفتارهایی نسبت به مبارزانی که بجز آزادگی چیز دیگری را مطالبه نمی کردند؛ انجام داده است؟ (تحلیل ایرانی)
۳۵ تجاوز به عنف
در تاریخ بسیار اتفاق افتاده است که زنان را به اسارت گرفته و به آنان تجاوز کردند. در جنگ بین المللی دوم سربازان هیتلری در روسیه به زنان روسی تجاوز میکردند و همچنین در حمله موسیلینی به حبشه سربازان ایتالیایی در دهکده ها زنان حبشی را مورد تجاوز قرار میدادند.
دختران یهودی لهستانی و دیگران مورد تجاوز سربازان قرار می گرفتند. این تجاوزها گاهی برای گرفتن اقرار بوده است و گاه برای تمتع از زندانی .
تجاوز توسط بازجویان بسیار انجام شده است. مورد انسان و موارد آن به طور سربسته ذکر شده است و یا ترس از آبروریزی پنهان مانده است. نشانه بارز آن اشرف دهقانی و در خاطرات خانم ویدا حاجبی ذکر شده است. تجاوز توسط نگهبانان و پلیس ها که بیشتر در زندان های عادی برای زنان قاچاقچی، فواحش و سایرین به طور مستمر انجام میگرفت.
تجاوزهایی که ذکر شد در زندان کمیته، زندان تبریز، اصفهان، شیراز و زندان زنان قصر بسیار اتفاق افتاده است.
انواع آن به شرح ذیل ارایه میشود:
تجاوز توسط بازجویان
تجاوز توسط مأمورین
تجاوز توسط زندانیان دیگر
تجاوز با وسایل چوب – بطری
۳۶ استعمال بطری و یا اشیاء دیگر در شرمگاه زنان و مقعد مردان
شکنجه گران برای اینکه رذالت خویش را به حداکثر نشان دهند متهمان را عریان نموده آنگاه در مقعد انان چوب، یا فلز یا هر نوع شیئی دیگر را فرو میکردند. این شکنجه سالها در ایران رواج داشته. هزاران هزار انسان به این بلیه دچار شده اند. توپوز که شیئی چوبی یا فلزی بوده اغلب در دست امیران و شاهان قرار میگرفته به دستور آنان در مقعد متهمین یا مجرمین فرو می شده است. در اصطلاح عوام توپوز فرو کردن عبارت از همین عمل است . در بازار آهنگران اول کوچه کلانتری شیی فلزی دو شاخه با یک هرم با نوک تیز روی آن بود نصب شده بود. اهل بازار آن را توپوز می نامیدند تا سال ۱۳۵۸ این شی در سر کوچـه نـصـب بـود. معمرین میگفتند که در زمان ناصرالدین شاه قاجار مجرمین را عریان کرده و مقعد آنان را به روی هرم قرار میدادند. انگاه با دو تکه چوبی که بر شانه های متهم میکوبیدند تا آنکه این هرم به داخل مقعد فرو رفته و متهم را با درد فراوان مواجه میکرده است. شکنجه گران از فلز یا چوب یا بطری (بخصوص بعد از پیدا شدن بطری پپسی کولا یا لیموناد ) استفاده میکردند. شکنجه به این طریق بوده است که لبه بطری را خیس کرده، متهم را که دست و پایش بسته بود و به صورت خوابیده قرار داشت عریان نموده و سر بطری را در معقد او قرار می دادند، آنگاه با فشار و چرخش بطری آنرا به داخل روده میراندند. این عمل علاوه بر پاره کردن ماهیچه های جلوی مقعد اغلب باعث پاره شدن روده انتهایی میگردید. برای اولین بار استعمال بطری در زمان تیمور بختیار فرماندار نظامی توسط سرهنگ شکنجه گر زیبایی و سرگرد شکنجه گر سیاحتگر انجام گردید. در زندان کمیته مشترک نیز موارد خاصی از آن ذکر می گردد این شکنجه برای زنان بسیاری انجام گرفته که شرم آنان موجب شده است که از اظهار آن خودداری نمایند بسیاری از دختران به این وسیله فاقد پرده بکارت گشته اند.
تجاوز به وسیله بطری – اول بار به دختران دانشجو در زمان تیمور بختیار فرماندار نظامی تهران انجام شد و یک دختر ارمنی اقرار کرد و بقیه تجاوز را مکتوم داشته اند در زمان کمیته این تجاوز با چوب هم انجام شده است مواردی در آن ذکر شده است.
۳۷ استعمال باتون برقی
باتون برقی که در جای دیگر ذکر آن شده است در چندین مورد برای تجاوز به کار گرفته شده است و دوشیزگان و بانوان از ترس آبروریزی این موضوع را پنهان کرده بودند در کتاب داد و بیداد یک مورد آن ذکر گردیده است که نام مورد تجاوز قرار گرفته ذکر نشده است. تازه شرم مانع از آن که دیگر ذکری از آن بنمایم. فقط ننگ و نفرت را برای چنین افراد و شکنجه گران و دستگاه ها که آن را به کار گرفته بودند نثار میکنم. شرمشان باد که چنین کردند و لکه های سیاه بر چهره خویش باقی گذاردند.
۳۸ تهدید به تجاوز متهمین جوان
تهدید به تجاوز یکی از رایج ترین مسائل در بازجویی ها بوده است اگر بازجو خود تا حدی این عمل را نمیتوانست انجام دهد متهم را تهدید میکرد که او را به دست دیگران خواهد سپرد در کلانتری ها اغلب پلیس به زندانیان جوان یا بانوان بارکیک ترین کلمات تهدید می کرد که امشب با شما همبستر خواهیم شد. این وحشت بر روی جوانان همواره بوده است. در زندان های ایران بطور کل مسئله تجاوز به جوانان به دختران یا زنان امری رایج بوده است. زندانیان جوان را مورد تجاوز جنسی قرار میدادند در زمان کمیته مشترک اشرف دهقانی توسط عطارپور شکنجه گر مورد تجاوز قرار گرفت این عمل در زندان ها بسیار رایج بوده و متهمین از ترس آبروی خویش هرگز این مسئله را ابراز نکرده اند. تاریخ بسیار از این نکته دارد مع الاسف نمونه های ذکر شده بسیار کم است. بسیار در تاریخ از وجود زندانیان برای اطفاء شهوت زندانبانان استفاده گردیده است
۳۹ آلت مردانه را تحت ضربه قراردادن
زندانی را عریان کرده آنگاه آلت او را روی پشت دمپایی پلاستیکی قرار داده با لنگه دیگر بر روی آن میکوبیدند. اوج کار علاوه بر تحقیر انسان و موضوع روانی آن موجب جراحت و گاه ضربه آلودگی شده و درد آن نیز غیر قابل تحمل می شده. گاه ضربه بر روی بیضه به حدی بوده که متهم از هوش می رفته است و اوج تحقیر روانی بیشتر بر متهم است.
۴۰ لخت کردن و عریان نمودن
برای تحقیر و تهدید به عمل جنس زندانی را عریان آنگاه بازجو به انواع مختلف او را تهدید میکرد از قبیل تجاوز به عنف، میله یا بطری در مقعد فروکردن – ادرار کردن بر بدن متهم – بیضه را سوزن زدن – چوب جارو با سیم در آلت فرو کردن. اینها کارهایی بوده است که شکنجه گران به متهمین بی دفاع انجام می دادند.(1)
4۱ باتون زدن یا باتون کاری
بانون لفظ فرانسه به معنی چوب یا ترکه که برای راندن با زدن حیوانات یا انسانها به کار میرود . هر چوب کوتاهی را در فرانسه باتون مینامند. به معنی چوب و و تکه کردن است. باتون به معنی چوب زدن هم میباشد. بعد از اینکه نظمیه ایران توسط کنت مونت دو ایجاد شد پلیس ها با لباس متحد الشکل چوبی به کمر داشتند که آن را باتون مینامیدند. بعد از آن که ابوتراب خان نظم الدوله رئیس شهربانی شد، این چوب کوتاه متحد الشکل شد. قبلا در ایران کلانترها چوبی در کمر برای کوبیدن بر پاهای فلک شده استعمال می شد، بر دست خویش میگرفتند. در زمان یفرم خان عکسی از پلیس موجود است که دارای چوبی به کمر است. (این عکس در ارشیو مرحوم اسماعیل رائین موجود است) پلیس زمان پهلوی دارای چوبی به کمر بوده است که این چوب را به فرانسه باتون مینامند. بعدها این چوب تبدیل به یک میله لاستیکی شد که از اروپا وارد شد سر و انتها پخ بوده است
هر ضربه با این باتون موجب درد شدیدی در بدن می شده است. به علت خاصیت ارتجاعی فشار این نوع باتون از چوب بیشتر بوده بوده است در زمان مهدی قلی علوی مقدم بعد از کودتای ۲۸ امرداد ۱۳۳۲ رئیس شهربانی چوب هایی از نوع گز به مأمورین پلیس تحویل داده شده بود که از آن برای پراکندن تظاهرات استفاده می شد. این چوب ها بسیار سخت بوده است و خاصیت ارتجاعی زیاد داشته است. درد آنها بسیار سخت بوده است زندانیانی که دستگیر می شدند معمولا پس از ورود به زندان به عنوان پذیرایی که همین اصطلاح را در خود زندان به کار میبردند که آیا پذیرایی شدی یا نه؟ که با باتون پلیس به سر و سینه آنها میکوبیدند. در زندان موقت بعد از سال ۱۳۳۲ زندانی اجبار داشت که از میان دو صف پلیس که بین شش تا پانزده نفر پلیس بودند عبور نماید. پلیس ها که دست ها را به پشت می گرفتند باتون ها را در پشت خود پنهان می کردند آنگاه به سر و روی متهم می کوبیدند. پس از این پذیرایی، متهم تحویل بند می شد. درد باتون بسیار شدید بوده و تا مدتها باقی می ماند. به خصوص درد باتون پلاستیکی این نوع زدن هم در کمیته مشترک معمول بوده است(2)
۴۲ باتون برقی
باتون برقی بعد از سالهای ۴۴ و ۴۵ در ایران مورد استفاده قرار گرفت. اگر چه گفته شده که تیمور بختیار مقداری باتون برقی در زمانی که رئیس ساواک شده بود سفارش داده بود. باتون برقی عبارت است از باتونی که در قسمت دسته دارای دو باطری الکتریکی ۹ ولت است. انتهای باتون دارای دو میله است که از دسته تا پائیر پائین کشیده شده است که پلاستیکی کار گذاشته شده است. وقتی دکمه را بزنند جریان الکتریکی ظریف در این سیم برقرار میشود و چون بر روی بدن قرار میگیرد به یک عامل بسیار ضعیف عمل میکند(3)
ادامه دارد…
(1) محمدرضا حقیقت، عزت الله شاهی (مطهری) محمد رضا تقدسی و…
(2) علی اصغر امینی، غلامحسین رحمانی، مهدی ملک الکتاب خیابانی و ….
(3) سید کاظم اکرمی، غلامرضا اعلمی، محمدرضا تقدسی و …