🌛تأدیبِ دنیا…، تعذیبِ عُقبی…!🌜
✍️حکیمانه‌ی نَودویکم از باب هشتم گلستان سعدی…؛ درباره رابطه‌ی صواب و عقاب…!🖊
📚هر که به تأدیبِ دنیا…، راهِ صواب نگیرد…، به تعذیبِ عقبی…، گرفتار آید…!
قولهُ تعالی…؛ وَ لَنُذِيقَنَّهُمْ مِنَ الْعَذَابِ الْأَدْنَىٰ دُونَ الْعَذَابِ الْأَكْبَرِ…!
⚘️پند است خطابِ مِهتران…، آن گه…، بند…!
⚘️چون پند دهند و نشنوی…، بند نهند…!
🌹🌹🌹
🌹🌹
🌹
🌛تأدیبِ دنیا…، تعذیبِ عُقبی…!🌜
✍️این سخنِ حکیمانه، درباره تفاوتِ گرفتاری و عذابِ انسان و ماهیتِ آن، در این دنیا و آن دنیاست…!
📚✍️وقتی سخن از “تأدیب” است و استناد به “عَذَابِ الْأَدْنَىٰ” قرآن…، منظور مجازات‌های خفیفِ دنیویِ فردی و عمومی است، که با هدفِ بیدار کردن و به راه آوردنِ انسان‌های گناهکاری که از مسیرِ بندگی، خارج شده‌اند، بر آنان نازل می‌شود…!
📚✍️هرچند شکل و ظاهرِ برخی از مجازات‌هایِ گناهکاران، با آنچه به عنوانِ “فتنه” و “امتحان” بر دیگر انسان‌ها وارد می‌شود، یکی است…؛ ولی کاملاً معلوم است که ماهیت و غرضِ این دو، متفاوت می‌باشد…!
📚✍️برای دریافتِ اجزایِ این تفاوت، هیچ راهی جز شناختِ انسان و هدف از خلقتِ او، وجود ندارد…!
📚✍️مختصر این‌که…؛ انسان…، خلیفة الله است…؛ “إِنِّی جَاعِلٌ فِی الْأَرْضِ خَلِيفَةً”…؛ و هدفِ از خلقتِ او…، بندگی…؛ “مَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنْسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ”…؛ و بدون تردید، مسیرِ خلیفة الّلهی از شاهراه بندگی می‌گذرد…؛ شاهراهی که لوازمِ اصلی حرکت در آن، عملِ صالح است و مهمترینِ عملِ صالح، انجامِ تکلیف….؛ و متعاقبِ آن نیز، سربلند بیرون آمدن از امتحاناتِ الهی…؛ البته به تناسبِ ظرفیت و جایگاه و پایگاهِ انسان‌ها…؛
أَحَسِبَ النَّاسُ أَنْ يُتْرَكُوٓا أَنْ يَقُولُوٓا آمَنَّا وَ هُمْ لَا يُفْتَنُونَ…! عنکبوت/۲
📚✍️درباره تفاوت‌های امتحان و عذابِ الهی، موارد زیر قابل توجه است…؛
🔸️۱. امتحان…، که همه‌ی انسان‌ها را شامل می‌شود، واقع شدنِ انسان در میدانِ عمل است برای عیارسنجیِ او…؛ درحالی که عذاب…، نتيجه‌ی عملِ غیرصالح و شَر می‌باشد…؛ همان حقیقتی که خدایِ متعال درباره پسر نوح علیه‌السّلام در جریانِ عذابِ طوفان، فرمود…؛
قَالَ يَا نُوحُ إِنَّهُ لَيْسَ مِنْ أَهْلِکَ إِنَّهُ عَمَلٌ غَيْرُ صَالِحٍ…! هود/۴۶
🔸️۲. امتحان…، گاهی برای شناخته شدنِ انسان‌هاست…؛ درحالی که عذاب…؛ انسان‌های شناخته‌شده‌ای که در مسیر بندگی مردود شده‌اند را دربرمی‌گیرد…!
🔸️۳. مهم‌ترین راهِ شناختِ امتحان و عذاب در نزدِ انسان‌ها…، مراجعه به نَفس است…؛ یعنی این‌که…؛ آدمی به خوبی می‌داند که این بلا و مشکلی که به او رسیده، از ناحیه‌ی گناه و معصیت است و یا از جنسِ فتنه‌ی الهی…؛ که با صراحت فرمود…؛
بَلِ الْإِنْسَانُ عَلَىٰ نَفْسِهِ بَصِيرَةٌ . وَ لَوْ أَلْقَىٰ مَعَاذِيرَهُ…! قیامت/۱۴و۱۵
📚✍️و امّا عذابِ آخرت، که دنیایِ نتیجه و جزا و پاداش است…؛ عذابی است که از آن با صفت‌هائی چون…؛ “عظیم”، “اَلیم”، “مُهین”، “شدید”، یاد شده و برای گروهی از انسان‌ها، دائمی و همیشگی می‌باشد…؛
بَلَىٰ مَنْ كَسَبَ سَيِّئَةً وَ أَحَاطَتْ بِهِ خَطِيٓئَتُهُ فَأُولَٰئِکَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ…! بقره/۸۱
📚✍️به قول شاعری که نمی‌دانم کیست…؛
⚘️از قیامت…، خبری می‌شنوی…!
⚘️دستی از دور بر آذر داری…!
⚘️پای در کوره‌ی حدّادی نِه…؛
⚘️ تا بدانی که چه در سر داری…!
📚✍️حرفِ آخر این که…؛ خداوند تبارک‌وتعالی برای زندگی انسان در این دنیا، با ارسالِ رُسل و کُتب و اعطایِ نعمتِ نورانیِ عقل…؛ حجّت را برای هدایتِ تمامیِ بندگانِ خود تمام کرده…؛ و از سرِ لطف و مهربانی، با قرار دادنِ برخی بلایا و ابتلائات بر سرِ راهِ کسانی که دچار لغزش و گناه می‌شوند، حجّت را برای تأدیب آنان نیز تمام کرده تا شاید متوجه‌ی اشتباه خود شده و از بیراهه، به راه آیند…، که اگر بر ادامه‌ی مسیرِ انحرافی پافشاری کنند…، جهنّم را، که با تعابیرِ عجیبی از آن یاد فرموده، با انواع عذابها و مأمورانی غلاظ و شداد، برای آنان آماده کرده است…؛
عَلَيْهَا مَلَآئِكَةٌ غِلَاظٌ شِدَادٌ لَا يَعْصُونَ اللهَ مَآ أَمَرَهُمْ وَيَفْعَلُونَ مَا يُؤْمَرُونَ…! تحریم/۶
بر آن، فرشتگانی خشن و سخت‌گیر گمارده شده‌اند كه از آنچه خدا به آنان دستور داده، سرپیچی نمی‌كنند، و آنچه را به آن مأمورند، همواره انجام می‌دهند…!
🕋الهِی لا تُؤَدِّبْنِی بِعُقوُبَتِکَ وَ لا تَمْکُرْ بِی فِی حیلَتِکَ…!
الف- حجت
🍁🍁🍁