رابطه گرم بین مسکو و تهران، رژیم صهیونیستی و آمریکا را در معرض خطر قرار می دهد
یدیعوت آحارنوت؛ 31 دسامبر
در حالی که دونالد ترامپ برای مراسم تحلیف خود آماده می شود، روسیه و ایران در حال نهایی کردن یک توافقنامه مشارکت استراتژیک هستند که روابط را در زمینه دفاع و فناوری هسته ای تقویت می کند. مقامات اسرائیلی [ رژیم صهیونیستی ] از این بابت نگرانند که این توافق به طور قابل توجهی پیشرفت جمهوری اسلامی ایران را به سمت توانایی تسلیحات هسته ای تسریع کند.
درست قبل از مراسم تحلیف دونالد ترامپ ، رئیس جمهور منتخب ایالات متحده آمریکا و بازگشت او به کاخ سفید در 20 ژانویه، روسیه و جمهوری اسلامی ایران در حال برنامه ریزی برای امضای عمومی یک توافقنامه مشارکت استراتژیک جامع با یکدیگر هستند . نگرانی در اسرائیل این است که این توافق ممکن است منجر به انتقال فناوری شود که به ایران در توسعه سلاح های هسته ای کمک می کند.
بر اساس گزارش های منتشر شده در رسانه های روسی ، قرار است [ آقای دکتر] مسعود پزشکیان، رئیس جمهور ایران در تاریخ 17 ژانویه به مسکو سفر کند و طی آن او و ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه ، این توافقنامه را امضا کنند و اوج نزدیکی بین تهران و مسکو را رقم بزنند. البته همه این ها در پس زمینه جنگ ( روسیه ) در اوکراین و تقویت محور روسیه- کره شمالی- ایران، با حمایت قوی چین، آشکار می شود.(م.م)
سفارت جمهوری اسلامی ایران در مسکو روز پنجشنبه سفر مورد انتظار رئیس جمهور ایران به پایتخت روسیه را تایید کرد. سرگئی لاوروف وزیر امور خارجه روسیه روز یکشنبه در مصاحبه ای با خبرگزاری دولتی روسیه تودی به توافق پیش بینی شده پرداخت. وی گفت: هدف از این توافق نامه، رسمی کردن پیشرفت بی سابقه در روابط دوجانبه در سال های اخیر و مستندسازی انتقال آنها به سطح یک مشارکت استراتژیک است.
به گفته لاوروف، طبیعتاً چنین سند جامعی یک جزء بین المللی نیز دارد. از جمله به تقویت همکاری‌ها برای صلح و امنیت در سطوح منطقه‌ای و جهانی توجه ویژه‌ای دارد و تمایل مسکو و تهران را برای همکاری نزدیک‌تر در زمینه‌های امنیتی، دفاعی، مبارزه با تروریسم و مبارزه با افراط‌گرایی و همچنین در برابر سایر چالش‌ها و تهدیدهای مشترک رسمیت می‌بخشد. لاوروف افزود: امضای این توافق « فرصت های بیشتری را برای گسترش بیشتر مشارکت کشورهای روسیه و ایران در زمینه های مختلف باز خواهد کرد.»
یک منبع دیپلماتیک ایرانی به روزنامه روسی ایزوستیا تایید کرد که این توافق به زودی امضا خواهد شد. وی افزود: « این یک رویداد مرکزی در روابط دوجانبه ما است. ما چندین سال است که روی توافق کار می کنیم. امضای آن برای اواسط ژانویه برنامه ریزی شده است. ما به این توافقنامه نیاز داریم که اصول اساسی را که تعامل بین کشورهای ما بر آن استوار است، مشخص کند.»
توافقنامه مشارکت استراتژیک جنبه های زیادی خواهد داشت، اما طبیعتاً بسیاری بر بعد امنیتی آن تمرکز می کنند، که نشان دهنده تشدید همکاری بین کشورها در پس زمینه جنگ در اوکراین است. ایران هم‌اکنون موشک‌های بالستیک کوتاه‌بردی را به روسیه می‌دهد که روسیه در جنگ خود در اوکراین از آنها استفاده می‌کند و کمک قابل توجهی به پهپادها، از جمله کمک در ایجاد کارخانه روسی برای تولید نسخه محلی پهپاد شاهد ایران، کرده است.
به احتمال زیاد تهران به عنوان بخشی از توافق، مدل ارتقا یافته پهپادها را برای کمک به حملات مستمر در اوکراین به مسکو ارائه خواهد کرد. یکی از سوالات کلیدی که مطرح شده این است که روسیه در ازای این کمک های ایران چه پیشنهادی می دهد. از جمله صحبت هایی در مورد تسریع توافق برای تامین جنگنده های پیشرفته روسی سوخو 35 به ایران مطرح شده است. بر اساس گزارش‌ها در ماه‌های اخیر، خلبانان ایرانی قبلاً در روسیه برای پرواز با این جت‌ها به عنوان مرحله مقدماتی برای تحویل آنها، آموزش دیده‌اند.
روسیه همچنین به احتمال زیاد دانش فناوری مربوط به تولید موشک و ماهواره نظامی و سیستم های دفاعی پیشرفته مانند اس-400 را در اختیار ایران قرار خواهد داد. با این حال، به دلیل نیاز روسیه به این سیستم ها در جنگ جاری در اوکراین، این امر نامشخص است. یکی از نگران کننده ترین مسائل [رژیم صهیونیستی] اسرائیل در مورد این توافق، جاه طلبی های هسته ای ایران است.
[رژیم صهیونیستی] اسرائیل نگران است که این توافقنامه شامل انتقال دانش فنی روسیه و احتمالاً حتی اجزای حیاتی برای تولید سلاح‌های هسته‌ای، از جمله موارد مربوط به ساخت کلاهک‌های هسته‌ای باشد. بدیهی است که هرگونه همکاری در این زمینه حساس به صورت علنی اعلام نخواهد شد. با این حال، چنین اقدامی می تواند ایران را به طور قابل توجهی به عبور از آستانه هسته ای و دستیابی به قابلیت هسته ای نزدیک کند، چیزی که [رژیم صهیونیستی] اسرائیل مصمم است از آن جلوگیری کند.
ران بن یشای، مفسر وای‌نت، خاطرنشان می‌کند که دو کشور [روسیه و ایران] بیش از شش ماه و احتمالاً طولانی‌تر بر سر این توافق مذاکره کرده‌اند. در اصل، ایده پشت این توافق، بیرون راندن آمریکایی ها از منطقه و برچیدن پیمان ابراهیم بود.
[توافقات ابراهیم یا پیمان ابراهیم (Abraham Accords) بیانیه مشترک [رژیم صهیونیستی] اسرائیل، امارات متحده عربی و ایالات متحده بود که در ۱۳ اوت ۲۰۲۰ منعقد شد. از این عنوان همچنین برای اشاره کلی به توافق‌نامه‌های صلح به ترتیب توافقنامه صلح اسرائیل-امارات متحده عربی و توافقنامه عادی‌سازی روابط بحرین–اسرائیل استفاده شد. از زمان صلح مصر سال ۱۳۵۷ و صلح با اردن در ۱۳۷۳، این اولین باری بود که یک کشور عربی با [رژیم صهیونیستی] اسرائیل روابط عادی برقرار می‌کرد. این توافقنامه‌ها توسط وزیران امور خارجه بحرین عبداللطیف بن راشد الزایانی و امارات عبدالله بن زاید آل نهیان و نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی بنیامین نتانیاهو در ۱۵ سپتامبر سال ۲۰۲۰ در کاخ سفید امضا شد. پیمان صلح با امارات متحده عربی رسماً با عنوان توافقنامه صلح پیمان ابراهیم در ۱۱ سپتامبر توسط ایالات متحده اعلام شد. اگرچه بحرین و امارات هرگز درگیر جنگ با [رژیم صهیونیستی] اسرائیل نبودند، اما کشورهای خلیج فارس از زمان استقلالشان در ۱۹۴۸، اسرائیل را تحریم کرده بودند. کشورهای عربی طی این سال‌ها به تدریج روابطی پنهانی با [رژیم صهیونیستی] اسرائیل برقرار کرده بودند. دولت فلسطین در اعتراض به توافق‌ها از نقش خود به عنوان رئیس اتحادیه کشورهای عرب خارج شد.].
اما بیش از یک سال پیش بود که روسیه و ایران فکر کردند که از طریق جنگ غزه خاورمیانه را بین خود تقسیم خواهند کرد.
امروز شرایط کاملا متفاوت است. جمهوری اسلامی ایران نه می تواند کنترل روسیه بر منطقه خاورمیانه را تضمین کند و نه می تواند موشک تولید کند (به دلیل حمله [رژیم صهیونیستی] به تأسیسات سوخت جامد خود). با این وجود، گفتگوها در مورد این توافق همچنان ادامه دارد، اگرچه اشتیاق روسیه نسبت به آن به مرور زمان کاهش یافته است.(م.ب)