صنعت توریسم و جاسوسی، فرصت ها و تهدیدات

صنعت توریسم و جاسوسی، فرصت ها و تهدیدات

توریست و جاسوس یا عِرق ملی و وطن پرستی

برآیند اتفاقات امنیتی از یک روش مرسوم و جاری پیروی می کند و آنکه هر اشکالی، نقصی، خرابکاریی، و… احتمالا یک باعث و بانی همیشگی دارد و آن دشمن است و این دشمن کسی است که بنابه مقتضیات و شرایط تغییر خواهد کرد. از این رو به نظر می رسد در مقوله دشمن شناسی بایستی نگاهی دائمی به شرایط و اوضاع تاثیر گذار داشته باشیم.

همگان آگاهند در سطح بین الملل و مراودات کشورها اصل بر منافع و تامین آن است و دیپلماسی کشور نیز حول این مهم فعالیت دارد. بنابراین موضوعی به نام جاسوسی در غالب صنعت توریسم یا توریست یا گردشگر بیگانه و خارجی را بایستی در ظرف مناسبی تعریف نمود، به بیان دیگر؛  لزوما هر اقدامی که از منظر عامه جاسوسی تلقی می گردد؛ اعلان جنگ و عملیات براندازی تلقی نمی شود. (بررسی صحت و سقم آن بایستی فقط توسط کارشناسان مربوطه صورت پذیرد.)

ایجاد زیر ساخت و ساخت فرهنگی و روانی برای خائن نشدن بسیار اهمیت دارد که عِرق ملی، میهن پرستی و کشور دوستی و تقویت اخوت و برادری از آن جمله است؛

برای اینکه بتوان از جاسوسی کشورهای حریف یا دشمن جلوگیری کرد؛ ابتداء باید عشق به وطن، تاریخ، پیشینه و … را در اولویت قرار داد و تقویت نمود، تا از خیانت کردن و شناخته شدن به عنوان خائن جلوگیری گردد. از این رو عِرق که از عروق است و به معنی رگ غیرت و میهن پرستی و وطن پرستی تعبیر می شود ، معنا می یابد.

لذا کشورهای پیشرفته، با روش های پیشگیری قادرند یک شهروند خُردسال تا کهن سال را به عنوان محافظ و مراقب کشور واکسینه سازی کرده تا مُهر خیانت بر پیشانی آنان نقش نبندد؛  و برای این کار، راه و چاره ای جز به رسمیت شناختن عِرق ملی و برجسته سازی وطن پرستی نداشته اند.

مهاجرت نخبگان و غیر نخبه و … که اقشار مختلف حتی نیروی کار خدماتی را نیز شامل می شود، از یک سو، وا زطرف دیگر رفتار و کردارهای تکراری و سطحی دیدن هنجارهای اساسی جامعه و متاثر شدن پدیده هایی همچون علوم، فنون، سیاست، اقتصاد، فرهنگ، هنر ، لباس، تن، روان و… از هیجانات مقطعی  عامه، همه و همه موجب گردیده  از شرایط بی برنامگی فوق؛ گروهی اندک در خارج کشور بر موجی سوار شوند که از اصوات و ویدئوهای ارسالی شهروندان؛ ارتزاق کرده و خط اغتشاش و براندازی در داخل کشور را هدایت کنند.

با تامل بر سر واژه های انگلیسی M.I.C.E مشخص است که خیانت به کشور و منافع آن توسط برخی از شهروندان؛ تابع  انگیزه های چهارگانه: پول، ایدئولوژی، اجبار و اضطرار و خود پسندی و… است که پس زمینه همه آنها ارتباط مستقیمی به وضعیت عمومی و اختصاصی شهروندی و سطوح زندگی و میزان علقه، دلبستگی و وابستگی افراد به وطن و کشورش دارد.

موضوعی که در گذشته نه خیلی دور در این ایران به اوج خود رسیده بود و اقشار مختلف بویژه جوانان غیور این مرز و بوم برای دفاع از کیان ارضی تا سر حد جان مایه گذاشتند که آمار شهداء جنگ و ایثار گران دفاع مقدس تابلوی پر افتخار ملت و موید وطن پرستی و میهن دوستی آنهاست.

اکنون نیز لازم است همچون سالهای نه چندان دور؛ همت ایرانیان مصروف گزینه هایی شود تا ایرانی؛  همواره خود را فدایی وطن بداند و به پرچم و سرود ملی کشورشان افتخار کرده و شعار جانم فدای ایران سر دهند!

بنابراین راه طولانی و بسیار ضروری و ماموریت مهم متولیان حرفه ای و فداکار وطن و مردم، تقواپیشگی درونی، ساخت و تقویت عِرق ملی و وطن پرستی در برابر بیگانگان به صورت عام بدور از هرگونه خط کشی سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی تک تک افراد است تا از خطر افتادن در دامن جاسوس و جاسوسی در امان باشند و این مهم در سطوح مختلف، از مهد کودک تا دانشگاه و از خانواده تا اجتماع و اقشار مختلف با زبان های هم سطح و نو و فن آورانه میسر است .

صنعت توریسم و موانع

در مقطعی از تاریخ پس از انقلاب با تعیین اهداف بلند مدت و میان مدت و برنامه ریزی توسط دولت وقت؛ گفته می شد با گسترش صنعت توریسم شیر چاه های نفت بالاخره بسته خواهد شد؛ یعنی در سال ۱۴۰۴ با ورود ۲۰ میلیون نفر گردشگر خارجی به ایران ۴ میلیون شغل ایجاد شود. این در حالی است که تا پایان سال ۲۰۲۲ میلادی فقط حدود یک میلیون نفر گردشگر خارجی به ایران سفر کرده است.

باید مد نظر داشته باشیم ایران می تواند با داشتن زمینه های متعدد و متنوع اعم از اقلیم و تاریخ و فرهنگ و تمدن قطعا در صنعت نو پا ( گردشگری) سرآمد منطقه و جهان‌ گردد؛ کشوری که در بین ۱۰ کشور برتر جهان به لحاظ جاذبه های تاریخی و  ۵ کشور برتر جهان به لحاظ جاذبه های طبیعی قرار دارد، برنده این میدان وسیع گردد.

آمارهای جهانی  نشان می دهد هم اکنون کشورهای آمریکا با بیش از ۷۰، فرانسه با بیش‌از ۴۰، اسپانیا بابیش از ۳۴، امارات متحده عربی با بیش‌از ۳۳، ایتالیا با بیش‌از ۲۵، انگلستان بابیش از ۲۲، آلمان با بیش از ۲۱، ترکیه با بیش از ۲۰، مکزیک بابیش از ۱۹ و استرالیا با بیش از ۱۷ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۱ پر درآمدترین کشورهای جهان در صنعت توریسم بودند.

ترکیه با پذیرش ۴۰ میلیون گردشگر در سال ۲۰۲۱ بیش از ۲۰ میلیارد دلار درآمد داشته است، ولی ایران از این سهم ( تا قبل از همه گیری ویروس کرونا از هر ۴ شغل ایجاد شده یک شغل مربوط به گردشگری بوده یعنی ۱۰/۳ درصد کل مشاغل، معادل ۳۳۳ میلیون شغل و حدود ۱۰درصد تولید ناخالص ملی معادل ۹/۶ تریلیون دلار) با کسب رتبه ۱۰۰در جهان فقط و فقط حدود ۲/۵ میلیارد دلار درآمد داشته است!

هر چند نمی شود موانع ماهوی برای گردشگر همچون تسهیلاتی که در کشورهای فوق یا سایر کشورهای شرق آسیا ارائه می شود را نادیده گرفت. این تسهیلات در کشورمان اساسا یا فراهم نیست یا اینکه به لحاظ قانونی  و شرعی  امکان ارائه آن وجود ندارد.(خدماتی که در شهرها، مراکز اقامتی  و هتل های سایر کشورها ارائه می شود)

اما به نظر می رسد علاوه بر این ها، موانع زیر ساختی و امنیت سفر چون: امنیت جاده ای، امنیت پرواز، تشریفات اداری، سهولت دریافت ویزا، پوشش کامل بیمه های سفر، برخوردهای انتظامی، فعالیت های کسبه، محدودیت های عبور و مرور، مصون ماندن از دزدی و آدم ربایی، عدم ثبات ارزی و…  موانعی هستند که برغم وجود جذبه های تاریخی و طبیعی بکر و دست نخورده، باعث رمیدن گردشگران خارجی از ایران می گردد.

اجنبی ستیزی یا اجنبی گرایی، تهدید یا فرصت

در حالیکه مراودات و رفت و آمد بین الدولی، در زمینه های مختلف اعم از زبان و فرهنگ، اقتصاد و تجارت، علم و سیاست و… سازنده و پیش برنده است؛ لکن هنوز در ایران دو گونه تفکر وجود دارد.  اجنبی گرایی و غش کردن در دامن خارجیان از یک سو و اجنبی ستیزی و مقابله با بیگانگان از سوی دیگر! و این موضع موجب گردیده کشور از کسب درآمد مادی و معنوی قابل ملاحظه ایی محروم گردد.

در حالیکه اگر به موضوعی به نام گردشگری و توسعه آن امید بسته و به درآمد های حاصله از آن برای توسعه زیر ساخت ها در سایر حوزه ها چشم دوخته ایم؛ بایستی  امکاناتی را فراهم نمود که بتوان در این عرصه حضور فعال داشته باشیم.

ایران به صورت بالقوه قادر است به عنوان سه قطب گردشگری، زیارتی و بهداشت در منطقه دارای نفوذ باشد و از این طریق  توریست و گردشگران زیادی را به  کشور جذب نمایند.

از جمله؛ ایران هم اکنون دارای امکانات بهداشتی، درمانی و متخصصین فراوانی در حوزه های مختلف پزشکی بوده و از حضور جراحان چیره دستی برخوردار است که می توانند به عنوان قطب پزشکی و سلامت کشورهای منطقه حرفی برای گفتن داشته باشند و همین موضوع بهانه ایی مناسب برای جذب توریست های جهان است، و در کنار  آن هزاران مکان توریستی و ابنیه های تاریخی و محیط های بکر طبیعی؛ قادر خواهند بود مقصدی باشد برای گردشگران و همچنین  توریست های مذهبی با وجود حرم های مبارک رضوی(ع) و حضرت معصومه (س) و شاهچراغ (س) و هزاران اماکن مذهبی شرایط مناسبی برای جذب توریسم مذهبی هستند.

و این مقولات قطعا با بیگانه ستیزی و اجنبی گریزی در تضاد است.

توریست یا همان گردشگر در حقیقت جمعیتی بیگانه هستند که با اهداف گوناگونی همچون تفریحی، زیارتی، درمانی و تحصیلی داخل کشور می شوند. صرف اجنبی ستیزی عمومی در خصوص بیگانگان  توریست؛ نمی تواند ما را به اهداف این صنعت نزدیک نماید و در عین حال اجنبی گرایی مطلق نیز نباید هدف غائی ما باشد بلکه اجنبی یا همان بیگانه که در لباس توریست و گردشگر با هر عنوانی که به کشور وارد می شود بایستی فقط همچون مهمان عزیز شمرده شود، سپس به سایر مقولات آن پرداخته شود.

صباغی

فروردین 1402