دیوان حافظ

در این بیت، برقراریِ معادله‌ میانِ "عاشق وَش" و "هر که جز او"...، رهروانِ طریق را با دو شخصیتِ متفاوت معرفی نموده است...؛ یعنی این‌که...؛ وضعیتِ سالکانِ سیرِ طریق، از دو حال خارج نیست، یا اهلِ وفاق اند و یا در زمره‌ی نفاق...!