غزل

سرسبزیِ دوباره‌ی شاخه‌هایِ خشکِ درختان و شکفتنِ مکررِ گل‌ها در گلستان، پس از زمستان...، حاصلِ گذشتِ روزگاران و مهیّا شدنِ شرایطِ مناسب در بهاران است...؛ که این اتّفاقِ مُجرّب، دست‌مایه‌ی بسیار خوبی است برای تزریقِ امیدواری به عاشق، برای…

حافظ اَر بر صدر ننشیند...، ز عالی‌ مشربی است...! عاشقِ دُردی‌کِش...، اَندر بندِ مال و جاه نیست

⚘دیوان حافظ . غزل شماره ۳۴۷⚘