نگاهی کوتاه به مراحل بروز نارضایتی ها

نگاهی کوتاه به مراحل بروز نارضایتی ها 

باسمه تعالی

برای ایجاد یک نارضایتی عمیق در بین مردم هفت مرحله قابل پیش بینی است:

مرحله اول:

به بهانه شفاف سازی افکار عمومی؛ برخی از مشکلات، معضلات و وقایع ناخوشایند و ناهنجاری های اجتماعی و سیاسی که قابلیت رسانه ایی شدن داشته و قادر است خوراک خوبی برای رسانه های فارسی زبان خارجی که عمدتا در دست مخالفان نظام بوده را فراهم سازد و از طرفی دیگر امکان بررسی صحت و سقم آن به سرعت وجود نداشته و بایستی در یک روند قضائی و زمان بر، اصل آن تائید یا رد گردد؛ در دستور کار مخالفان نظام جمهوری اسلامی قرار می گیرد.

این موضوعات باید قادر باشند ضمن اینکه مورد اقبال عمومی قرار می گیرند؛ در دل خود نیز پیام نوعی از نا کارآمدی سیستم های سیاسی، اقتصادی و قضائی کشور را منتقل نموده و به ظاهر بخشی از فساد سیستمی در نظام را برملا ساخته یا حداقل نظام سیاسی کشور را برای مدتی به چالش بکشاند.

تا از این طریق توان و ظرفیت های بالقوه نظام سوخته یا کاسته شود.

در این رابطه می توان مواردی همچون طرح حقوق های نجومی، افشاگری اختلاس های کلان،  برجسته کردن جملات شاذ و بحث برانگیز برخی از مسئولین و مظلوم نمائی طیف ویژه ایی از مخالفان یا برخی از گروه های اجتماعی و بزرگ کردن و درشت نمائی نا امنی در کشور با انتشار تصاویر و مطالبی در همین رابطه با بهره گیری از فضای مجازی و شبکه های اجتماعی و در نهایت بحران سازی کاذب را نام برد. که همگی به عنوان پروسه ایی حساب شده به عنوان یک عملیات روانی پیچیده از سوی بیگانگان علیه پیشرفت های کشور مورد حمایت های مادی و معنوی از طریق رسانه ها، جلسات و دیدارهای دو طرفه قرار می گیرد.

فرآیند مذکور عملا منجر به:

مرحله دوم:

تضعیف مدیریت متخصص و کارآمد و با هوش و کارآمد شده و به تقویت مهاجرت نخبگان و خروج از سیستم مدیریتی کمک نموده و باعث توقف جذب عناصر کارآمد گردیده و در نتیجه موجب رشد مدیریت ضعیف در بدنه اصلی نظام می گردد.

در نتیجه؛ این تضعیف مدیریت و رشد عناصر ناکارآمد منجر به:

مرحله سوم:

افزایش ناکارآمدی دستگاه های اجرایی در تمامی سطوح شده و به مرور زمان بر اثرضعیف بودن مدیران اجرایی هر چند متعهد و تلاشگر باشند، ولی؛ بدلیل اینکه فاقد هوشمندی لازم برای مدیریت هستند؛ به تشدید سرعت چرخه نارضایتی عمومی کمک خواهند کرد.

و این همان نکته اصلی و دلخواه بدخواهان نظام است که منجر به:

مرحله چهارم:

بروز مشکلات فراوان و متعدد در حوزه های مختلف اقتصادی و بروز نابسامانی معیشتی مردم شده و در نتیجه بروز ناهنجاری های خاص در حوزه های سیاسی و اجتماعی و فرهنگی گردیده و شاهد نوعی از بی بند و باری های ویژه در هر حوزه در اثر مدیریت نالایق و بعضاً نفوذی و ظاهر الصلاح خواهیم بود.

این نا هنجاری ها عمدتا منجر به:

مرحله پنج:

رشد نارضایتی های عمومی مردمی گردیده که قادر خواهد بود گستره خود را به بخشی از هواداران نظام نیز تعمیم بدهد.

در این مرحله مخالفان نظام به مطلوب خود رسیده اند و و موافقان نظام نیز از نگاه درد مندی اقدام به مخالفت با وضعیت کنونی می نمایند. در نتیجه گسترش این نارضایتی ها در بین آحاد مردم از جمله طرفداران نظام؛ منجر به:

مرحله ششم:

بروز اعتراضات عمومی در سطح جامعه و بعضا و عمدتا فضای مجازی و شبکه های اجتماعی شده و عملا فرایندی از چند قطبی سازی جامعه را فراهم نموده و متن جامعه را بسوی تردید و دوگانگی کشانده و در نهایت بسترهای لازم برای سوء استفاده کنندگان از شرایط مسموم کشور، اغتشاشگران و دشمنان قسم خورده خارجی را فراهم سازد.

این گونه اعتراضات منجر به:

مرحله هفتم:

بروز اغتشاش و آشوب در حد وسیع شده و تا لبه رفتارهای به ظاهر ملی گرایانه خود را خواهد کشاند و در حد افراطی این رفتارها، تا مرزهای براندازی نظام و تجزیه طلبی و ارائه و انتشار رهنمودهای ساختار شکنانه پیش خواهند رفت.

دراین مرحله است که شاهد رفتارهای افراطی از هریک از طرفین در صحنه های اجتماع هستیم و بعضا سوار شدن بر موج احساسات مردم و  یا موج سواری بر مطالبات مردم در این مرحله به منصه ظهور می رسد و نهایتا شاهد انحراف در مطالبات بر حق مردم بر اصلاح برخی از سیاست ها و رفتارها خواهیم بود.

و اما پیشنهاد و راه حل

با توجه به مراحل ارائه شده، می توان با مهندسی معکوس در معمای جدید حکمرانی که چندان هم دور از ذهن و اجرا نیست به مشکلات پرداخت و آنها را در یک پروسه کوتاه مدت حل و فصل کرد.

 

ان شاء الله.

یعقوب لطفی

مهر 1402