ادبیات کهن

اسکندر رومی را پرسیدند...؛ دیارِ مشرق و مغرب...، به چه گرفتی که ملوکِ پیشین را خزائن و عُمر و مُلک و لشکر بیش از این بوده است..‌.، ایشان را چنین فتحی میسر نشده...!؟ گفتا...؛

برخی...، ازل را زمانِ بی ابتدا معنا کرده اند و برخی دیگر نیز معتقدند که ازل، هیچ ربطی به زمان ندارد...، بلکه فوقِ زمان است...!

🖊وجودِ عیوبِ ریز و درشت در میانِ فرزندانِ آدم...، چه خواسته باشد و چه ناخواسته...، به میزانی فراگیر است که از دلِ آن، ضرب المثلِ مشهورِ "گُلِ بی عیب خداست" بیرون آمده است...!

📚کسی...، مژده پیشِ انوشیروانِ عادل آورد، گفت...؛ شنیدم که فلان دشمنِ تو را...، خدایِ عزّوجلّ برداشت...!

🖊در این بیت که در میانه ی غزلی شخصی و در مدح منصور ابن مظفر واقع شده، سه رکنِ اساسی وجود دارد، که بسیار رندانه به نظر می رسد...؛

🖊حکایت بیست و هفتم از باب سوم گلستان سعدی...؛ درباره بی رحمیِ مردم روزگار...!🖊             🍀قسمت هشتم🍀

🌛آزار...، در دل بِمانَد...!🌜 🖊حکایت بیست و هفتم از باب سوم گلستان سعدی...؛ درباره طمع و مکر و حیله...!🖊 🍀قسمت هفتم🍀

🖊آنچه گذشت...! مخالفتِ پدر، بی اثر بود و پسر به رغم اینکه آهی در بساط نداشت...، به اتکایِ زورِ بازو، راهی سفر شد...! 🖊ادامه ماجرا...! اولین تحقیر پسر در مسیر...، در کنار رودخانه یا دریا اتفاق افتاد؛ چون پولی برای سوار شدن به قایق…

🖊آنچه گذشت...؛ ⬅️مخالفت پدر با مسافرت پسر...، موجب شد تا پسر فوائد سفر را بگوید...؛ ولی پدر این فایده ها را مخصوص پنج گروهِ تجّار . عالمانِ شیرین سخن . خوب رویان . افرادِ خوش صدا و پیشه وران دانایِ فن دانست...! 🖊ادامه ماجرا...؛ ⬅️به رغم…

🖊در این تشبیه سه گانه...، مروارید و دریا محکم و استوار در جایگاه خود قرار دارند و غواص نیز، اگر در پیِ مروارید است، چاره ای جز اینکه دل به دریا بزند، ندارد...!