تحلیل ایرانی
بررسی و تحلیل
مرضیه ضیغمی

درس هایی از پدافند غیر عامل و پدافند عامل-4

مفهوم و مباني حفاظت یا پدافند غیر عامل

0

درس هایی از پدافند غیر عامل و پدافند عامل-4

 

مفهوم و مباني حفاظت یا پدافند غیر عامل

مفهوم لغوي حفاظت

مفهوم لغوي حفاظت در زبان فارسي در فرهنگ دكتر محمد معين و دكتر مهشيد مشيري به معني نگاه داشتن، نگهداري، مراقبت پاسباني، مواظبت، از بر كردن، حراست و… آمده است.

‏در عمل مي‏‏‏‏توان گفت حفاظت اقدامي ‏تدافعي‏، تهاجمي، بازدارنده و برحذر‌كننده، حايل‌كننده، تحريم‌كننده‏، استتار و اختفا‌كننده عليه تهديدات با ماهيت «برد و با‏خت» و «سلبي و ايجابي» است.

موضوعات حفاظتي داراي تنوع گسترده و وسيعي هستند كه دامنه آن از اشيا گرفته تا اسرار و از انسان تا ساختمان و حتي فکر کردن و اعتقادات و ايمان را نيز شامل مي‏شود.

اقدامات و شيوه‏ هاي حفاظتي با سير تكاملي بشر پيشرفت چشم‌گيري داشته است به‏ طوري كه در شقوق مختلف مانند حفاظت تأسیسات، اسناد، پرسنلي، ارتباطات، رايانه‌ها و غيره با استفاده از شيوه‌هاي علمي و ابزارهاي بسيار پيش‏رفته مورد بحث و طرح و اجرا مي‏باشد و متناسب با تحول در روش‏ها و امكانات تغييرات مبنايي را در حيطه حفاظت شاهد هستيم.

مفهوم ماهوي حفاظت

با توجه به اين‏كه صاحب‌نظران حفاظت حوزه فعاليت‏هاي «حفاظت» را يكي از حوزه‏هاي عملي ضداطلاعات مي‏دانند. لذا ضروريست در بحث هويت‌شناسي حفاظت، به اختصار اشاره‏اي هم به مفهوم ضداطلاعات و حوزه‏ هاي آن داشته باشيم و با برخي تعاريف ارايه شده از سوي صاحب‌نظران در مورد كليات ضداطلاعات آشنا شويم:

ضداطلاعات

سرويس‏هاي «اطلاعاتي و امنيتي» جهان براي «دفع تهديد و شر» يعني دفع تهديدات حريف و سلب توانايي ‏هاي تهديدزا بالقوه و با‏لفعل او و جلب امنيت و خير يعني حفاظت از منافع حياتي ملت خود كه ثمره فعاليت‏هاي ضداطلاعاتي مي‏باشد، موظف‌اند‏، درباره كشورهاي ديگر و حتي گروه‏هاي داخلي كشور متبوعه خود، «اطلاعات» يعني ذي‌قيمت ‏ترين عنصر تصميم‌سازي و برتري‏ يابي را جمع‌آوري نمايند و در مقابل سرويس‏هاي اطلاعاتي امنيتي حريف هم سعي مي‏‏‏‏كند تا حد امكان از دسترسي سرويس‏هاي ديگر به اسرا ر خود كه داراي ارزش راه‌بردي و حياتي مي‏باشد ممانعت به ‏عمل آورند. به اين تقابل و مبارزه كه در برابر تلاش‏هاي حريف به دو صورت تدافعي و تهاجمي انجام مي‏گردد اصطلاحاً ضداطلاعات مي‏‏‏‏گويند. ‏بنابراين مي‏توان گفت: ضداطلاعات عبارت است از فعاليت عليه تلاش‏هاي اطلاعاتي حريف و هم‏چنين كشف و خنثي‌كردن و ممانعت از هرگونه فعاليت غيرمجاز كه به‏ وسيله عوامل خارجي يا اتباع كشور خودي يا همكاري اين دو گروه به‌منظور لطمه زدن به مصالح مملكت و تحميل نظرات به دولت يا واژگوني رژيم قانوني يا هرگونه اقدامي ‏كه به‌منظور جداكردن قسمتي از خاك كشور باشد و به تعبيري ضداطلاعات عبارت است از فرآيندي از اقدامات اطلاعاتي واحدهاي حفاظتي كه به دو صورت تهاجمي و تدافعي عمل مي‏نمايد «آبرام شولسكي»  در كتاب نبرد بي‌صدا (شولسكي، 1381) در يك تعريف كلي و مختصر ضداطلاعات را ممانعت از دست‏يابي حريف به اطلاعاتي كه به او برتري مي‏دهد تعريف مي‏كند.

انواع فعاليت‏هاي ضداطلاعاتي

صاحب‌نظران فعاليت‏هاي ضداطلاعاتي را از نظر «نوع فعاليت» به سه حوزهي ضدجاسوسي، ضدبراندازي و حفاظت تقسيم و از نظر ماهوي آن را به ضداطلاعات عامل و غيرعامل به شرح زير تقسيم و تبيين نموده‏اند:

فعاليت‏هاي ضداطلاعاتي از نظر نوع فعاليت:

انواع فعاليت‏هاي ضداطلاعاتي به‏ طور معمول عبارت است از:

 

ضدجاسوسي:

سلسله اقدامات سازمان‌يافته ‏اي است كه براي خنثي‌كردن فعاليت‏هاي پنهاني و غيرقانوني حريف انجام مي‏گردد. معمولاً عمل خنثي‌سازي با كشف و شناسايي سازمان‏هاي حريف و نفوذ در آن‌ها ‏‏انجام مي‏گرد. ‏شولسكي معتقد است ضدجاسوسي «اقدامات عاملي است كه در صدد فهم نحوه كار سازمان اطلاعاتي حريف مي‏باشد تا اقدامات آن را مختل و عقيم بگذارد و نهايتاً از آن اقدامات به نفع خود استفاده نمايد» (همان)

ضدبراندازي:

به اقداماتي كه به‌منظور خنثي‌كردن فعاليت‏هاي كه هدف آن واژگون‌كردن رژيم و حكومت قانوني باشد گفته مي‏شود.

حفاظت :

صاحب‌نظران علم حفاظت در تعريف حفاظت گفته ‏اند؛ حفاظت عبارت است از: «سلسله اقداماتي كه اهداف طبقه ‏بندي ‏‏شده را در مقابل تهديدات تامين نمايد و منجر به افزايش اطمينان گردد.» همان‏گونه‏ كه در مفاهيم حفاظت ملاحظه مي‏شود كليات حفاظت در حوزه ضداطلاعات قرار دارد و نكته حائز اهميت اين است كه حفاظت تنها شامل محافظت از اشياي مادي نظير اسناد‏، اماكن و افراد نمي‏‏باشد بلكه حفاظت از اطلاعات‏، عمليات و امنيت هم كه صرفاً وجة نرم‌افزاري دارد را شامل مي‏گردد. بنابراين حفاظت عبارت است از: اقداماتي تدافعي و تهاجمي كه با استفاده از امكانات و تجهيزات، مانع دسترسي حريف و افراد غيرمجاز اعم از خودي و بيگانه به اهداف حفاظتي مي‏گردد يا حداقل آن را دشوار مي‏نمايد و در ضمن با تهديدات طبيعي و غيرطبيعي هم در حد مقدورات مقابله مي‏كند.

«عمليات فريب سلسله اقدامات سازمان‌يافته و پنهاني است كه توسط يك سازمان اطلاعاتي با ارايه اطلاعات گمراه‌كننده به‌منظور تغيير وضعيت ذهني حريف طراحي و اجرا مي‏شود و هدف اصلي آن وا‌داشتن حريف به انجام فعل يا ترك فعلي در جهت منافع سازمان خودي است»

فعاليت‏هاي ضداطلاعاتي از نظر ماهوي

فعاليت‏هاي ضداطلاعاتي از نظر ماهوي و كيفيت عملياتي یا تدافعي است؛ يا تهاجمي، ‏عبارت است از:

ضداطلاعات غيرعامل:

بر اساس اقتباس از نوشته «دوپوبي ترورنويت»، مولف كتاب «اطلاعات نظامي» (1379) فعاليت‏هاي «ضداطلاعات غيرعامل» اقدامات امنيتي است كه در پي سد‌كردن دسترسي دشمن به اخبار و اطلاعات حساس مي‏باشد و شامل برنامه‏ هاي امنيت پرسنل، جهت اطمينان از وفاداري و احتياط پرسنلي كه اجازه دسترسي به اخبار و اطلاعات را دارند، برنامه‏ هاي امنيت فيزيكي، براي جلوگيري از دزديدن يا نابود کردن اسناد و اقدامات مربوط به امنيت ارتباطات (از جمله رمزگذاري) مي‏شود تا از دست‏يابي دشمن به اخبار و اطلاعات مفيد از طريق ارتباطات خودي جلوگيري شود. «آرتورزولكه»  در كتاب «ضداطلاعات چيست» (1382) ضداطلاعات غيرعامل را اقداماتي مي‏داند كه بيش‏تر به مقابله با اقدامات پنهاني و مخفيانه حريفان بالقوه مي‏پردازد. به عبارت ديگر اين جنبه شامل تدابيري است براي مقابله با آن‏چه كه حريف ممكن است انجام دهد، در نظر گرفته مي‏شود و شيوه ‏هاي آن كاملاً تدافعي و پيش‏گيرانه است و فعاليت‏هاي آن شامل:

ايجاد شبكه حفاظتی و حراست: ‏

تدابير مقابله ‏اي با مراقبت فني حريف؛ مثل تدابير كيس «مهر بزرگ» كه طي آن دستگاه شنود (ميكروفن ‏هاي شوروي) در مُهر تزئيني ايالات متحده آمريكا در سفارت آمريكا در مسكو جاسازي شده بود كشف گرديد.

آموزش حفاظتي:

آموزش حفاظت به‌منظور بالابردن آگاهي حفاظتي پرسنل و هوشيار‌كردن آنان نسبت به تهديدات ضداطلاعاتي است.

برآورد آسيب‏ پذيري فعاليت‏هاي حساس:

با هدف برآورد و ارزيابي ميزان آسيب‏ پذيري تأسیسات و فعاليت‏هاي حساس در برابر تهديدات ضداطلاعاتي براي طراحي و اجراي تدابير حفاظتي.

«آرتور زولكه» معتقد است اگر چه فعاليت‏هاي ضداطلاعات غيرعامل كه با هدف خنثي‌سازي يا محدودكردن تاثير اقدامات بالقوه حريف انجام مي‏شود جهت گيري حفاظتي دارند و به تامين حفاظت كمك مي‏كند ولي خود اين فعاليت‏ها را نبايد فعاليت حفاظتي تلقي شود زيرا اجراي آنان نيازمند داشتن آگاهي و اطلاعات پايه ضداطلاعاتي دارد. (1387)

ضداطلاعات عامل:

از نظر «آرتور زولكه» در كتاب «ضداطلاعات چيست» ضداطلاعات عامل از اين نظر با ضداطلاعات غيرعامل متفاوت است كه هدف اصلي آن، هدف‌گيري و مقابله با فعاليت تهديدآميز پيوسته و جاري نهاد حريف است. عملياتي كه توسط ضداطلاعات در راستاي تحقق اين هدف هدايت مي‏شود، بر دو نوع است: «فعاليت تحقيقاتي» و «فعاليت مقابله ‏اي»  هدف فعاليت تحقيقاتی كشف و شناسايي اقدامات جاري خود حريف و نيز عوامل استخدام شده او در اين زمينه مي‏باشد. فعاليت مقابله‏اي ضداطلاعات عامل شامل ضدجاسوسي، ضدخراب‌كاري و ضدتروريسم مي‏گردد كه جنبه تهاجمي ‏ضداطلاعات را شكل مي‏دهد، چرا كه عملياتي است كه با هدف مقابله با فعاليت‏هاي حريف طراحي و هدايت مي‏شود.

«زولكه» در اين كتاب معتقد است اولين مرحله و هدف اصلي ضداطلاعات عامل كشف و ردگيري يا شناسايي است در اين مرحله سعي برآن است كه فعاليت حريف و تمام افراد درگير در آن فعاليت از طريق انجام تحقيقات و به دست‌آوردن قرائن و شواهد اوليه شناسايي شوند و مرحله بعدي خنثي‌سازي و مختل‌كردن آن فعاليت است. (همان)

مهران ایزدی

درس قبلی                                                                                  درس بعد

ادامه دارد ….

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.