ادبیات و شعر

🖊عشق...، به محضِ اینکه دامن‌گیرِ عاشق شود...، او را دچارِ تپشِ قلب و بی قراری می کند...، و عاشق...، اگر دچارِ چنین حالی نباشد...، عاشق نیست...!

این حکایت طولانی، حاوی نکات قابل توجهی است که نه تنها برای مطالعات اجتماعی و رفتار شناسی در آن روزگار مفید است

"بُتِ ساقی"...؛ که در این بیت، "عاشقِ مخمور و مهجور" سراغ او را می‌گیرد...؛ ترکیبِ غریبی...، فراهم آمده از دو کلمه‌ی بُت و ساقی است...؛ ترکیبی که در مجموعه‌ی غزلیات حافظ، تنها یک بار و فقط در همین بیت مورد استفاده قرار گرفته...؛ و در معنا و…

پسر گفت؛ ای پدر! هر آینه تا رنج نبری، گنج برنداری؛ و تا جان در خطر ننهی، بر دشمن ظفر نیابی؛ و تا دانه پریشان نکنی، خرمن برنگیری!

ز کوی یار می‌آید نسیم باد نوروزی از این باد ار مدد خواهی چراغ دل برافروزی چو گل گر خرده‌ای داری خدا را صرف عشرت کن که قارون را غلط‌ها داد سودای زراندوزی

حافظ اَر بر صدر ننشیند...، ز عالی‌ مشربی است...! عاشقِ دُردی‌کِش...، اَندر بندِ مال و جاه نیست

نیک بختان...، به حکایت و اَمثالِ پیشینیان...، پند گیرند...، ز آن پیش‌تر که...، پسینیان...، به واقعه‌ی او مَثَل زنند...! دزدان...، دست، کوته نکنند...، تا دستشان. کوته کنند...! ⚘️نرود مرغ...، سویِ دانه فراز...؛ ⚘️چون دگر مرغ...، بیند اندر…

راز این عدد ساده چیست؟ عددی که در میان اعداد یک رقمی بیشترین تکرار را به خود اختصاص داده است. به راستی چرا سایر اعداد مانند ۲ و ۵ و ۸ و ۹ و ... این چنین نیستند؟ آیا اتفاقی است یا عمدی؟ آیا از طرف استفاده کنندگان مقصودی در کار بوده؟ ...یعقوب…

پدر، به دیدار او شادمانی کرد و بر سلامتِ حالش شکر گفت! شبانگه، زآنچه بر سرِ او گذشته بود؛ از حالتِ کِشتی و جورِ ملّاح و روستائیان بر سرِ چاه و غَدَر کاروانیان، با پدر می‌گفت! پدر گفت؛ ای پسر...! نگفتمت هنگام رفتن، که تهیدستان را، دستِ…

جوان را...، آتشِ معده بالا گرفته بود و عنانِ طاقت از دست رفته؛ لقمه ای چند از سرِ اشتها تناول کرد و دَمی چند آب در سَرش آشامید، تا دیوِ درونش بیارمید...، و بخفت! پیرمردی جهاندیده در آن میان بود، گفت؛ ای یاران...! من از این بدرقه ی شما…